Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mt 8,14 A gdy przyszedł Jesus do domu Piotrowego, ujźrzał świekrę jego leżącą á májącą gorączkę:

Mt 8,20 I rzekł mu Jesus: Liszki máją jámy, i ptacy powietrzni gniazdá: á syn człowieczy nie ma gdzie by głowę skłonił.

Mt 8,22 I rzekł mu Jesus: Podź zá mną, á niechaj umárli swe umárłe grzebią.

Mt 8,24 A oto wzruszenie wielkie zstáło się ná morzu, ták iż wáły łodź okrywáły, á on spał.

Mt 9,5 Coż jest łacniej, rzec, Odpuszczone są tobie grzechy? czyli rzec, Wstań á chodź?

Mt 9,6 A iżbyście wiedzieli że moc ma Syn człowieczy ná ziemi odpuszczáć grzechy (tedy rzekł powietrzem ruszonemu) Wstań, weźmi łoże twe, á idź do domu twego.

Mt 9,13 Szedszy tedy náuczcie się, co to jest; Miłosierdzia chcę, á nie ofiáry. Bom nie przyszedł wzywáć spráwiedliwych, ále grzesznych. $

Mt 9,14 Tedy przyszli do niego uczniowie Janowi, mowiąc: Przecz my i Pháryzeuszowie pościemy często: á uczniowie twoi nie poszczą?

Mt 9,15 I rzekł im Jesus: Izali synowie oblubieńcá w żáłobie chodzić mogą, poki z nimi jest oblubieniec? Aleć przyjdą dni, gdy będzie wzięt od nich oblubieniec: á tedy będą pościć.

Mt 9,17 Ani leją winá młodego w stáre státki: bo ináczej pukáją się státki, i wino się roźlewa, i státki się psują. Ale młode wino zlewáją w státki nowe: á oboje społem bywáją záchowáne.

Mt 9,18 To gdy on do nich mowił, oto książę jedno przyszedszy pokłoniło mu się, mowiąc: Pánie corká mojá dopiero skonáłá: ále podź, włoż ná nię rękę twoję, á ożyje.

Mt 9,35 I obchodził Jesus wszytkie miástá i wsi, náuczájąc w bożnicách ich, i przepowiádájąc Ewánjeliją krolestwá, á uzdrawiájąc wszelką chorobę, i wszelką niemoc.

Mt 11,30 Abowiem járzmo moje słodkie jest; á brzemię moje lekkie. $

Mt 17,27 Wszákże ábyśmy ich nie zgorszyli, szedszy do morzá rzuć wędę, á onę rybę ktora napierwej wynidzie, weźmi: á otworzywszy gębę jej, najdziesz státer: ktory wziąwszy, daj im zá mię i zá się.

Mt 19,30 A wiele pierwszych, będą ostátecznymi: á ostátecznych, pierwszymi.

Mt 20,34 A Jesus ulitowawszy się ich, dotknął oczu ich: á nátychmiast przejrzeli i szli zá nim.

Mt 24,51 i rozetnie go, á część jego położy z obłudnymi: Tám będzie płácz i zgrzytánie zębow.

Mt 25,46 I pojdą ci ná mękę wieczną: á spráwiedliwi do żywotá wiecznego. $

Mk 1,45 Lecz on odszedszy począł opowiedáć i rozsłáwiáć tę rzecz: ták iż już potym nie mogł jáwnie wniść do miástá: ále był ná ustroniu ná mieścách pustych: á zewsząd przychodzili do niego.