Wystąpienia 1101-1120 z 3573
Mk 3,34 I obejrzawszy w krąg około siebie ucznie siedzące, rzekł. Oto mátká moja i brácia moi.
Mk 4,1 A Zásię począł uczyć przy morzu, i zeszłá się k niemu tłuszcza wielka, áż on wstąpiwszy do łodzi, siedział ná morzu, á wszytká tłuszcza u morzá ná ziemi byłá.
Mk 4,2 I uczył je w podobieństwách wiele, i mowił im w náuce swej.
Mk 4,4 I stáło się gdy siał jedno wżdy pádło przy drodze, i przyszło ptástwo niebieskie, i pojádło je.
Mk 4,5 Insze záś pádło ná skáliská, gdzie nie miáło ziemie mnogiej i wnet weszło, przeto że nie miáło głębiny ziemie.
Mk 4,6 Záś gdy słońce weszło, zgorzáło, i przeto że nie miáło korzenia, zwiędło.
Mk 4,7 A insze pádło do cierniá, i podniosszy się ciernie, zádusiło je, i nie dáło owocu.
Mk 4,8 A insze pádło do ziemie dobrej, i dáło owoc podniosły i rosły, i przypłodziło jedno trzydzieści, á jedno sześćdziesiąt, á jedno sto,
Mk 4,9 I rzekł im: Kto ma uszy słucháć, niech słyszy.
Mk 4,11 I mowił im, wam dano znáć tájemnicę krolestwá Bożego, onym záś co ná stronie, w podobieństwách wszytko bywa.
Mk 4,13 I rzekł im, nie wiecież podobieńśtwá tego? i jákoż poznacie wszytki podobieńśtwa?
Mk 4,15 Ci zásię są ktorzy przy drodze, ktorym rozsiewáją słowo, á gdy słyszą wnet przychodzi szátan, i wybiera słowo wsiane w sercách ich.
Mk 4,17 I nie máją korzenia w sobie, ále doczesnymi są, á potym gdy bywa kłopot, ábo prześládowánie dla słowá, wnet się obrażáją.