Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: a (1561)

Wystąpienia 1081-1100 z 1142

Jn 18,16 A Piotr stał przede drzwiámi. Wyszedł tedy on drugi zwolennik, ktorego znał Biskup, á rzekł odwiernej i w_wiodł Piotrá.

Jn 18,22 A gdy te słowá wymowił, jeden z tych, co tám stáli służebnikow, wyciął policzek Jezusowi, mowiąc: Tak to odpowiádasz Biskupowi?

Jn 19,2 A żołnierze uplotszy koronę z ciernia, włożyli ná głowę jego i odziali go w szátę Páwłoczáną.

Jn 19,6 A gdy go ujźrzeli Biskupowie i służebnicy, krzyczeli, mowiąc, Ukrzyżuj, ukrzyżuj go. Rzekł im Piłath: Weźcie go wy, ukrzyżujcież: bo ja w nim nie nájduję przyczyny.

Jn 19,13 A Piłath potym gdy usłyszał te słowá, wywiodł ná dwor Jezusá, i usiadł ná stolcu sądowym, ná mieścu co ji zową Lithostratos, á po Żydowsku Gábbátá.

Jn 19,14 A było zgotowánie Wielkonocne jákoby o szostej godzinie: i rzekł do Żydow: Oto Krol wász.

Jn 19,15 A oni wołáli: Weź, weź, ukrzyżuj go. Rzekł im Piłath: Kroláć wászego ukrzyżuję? Odpowiedzieli Biskupi: Nie mamy Krolá, tylko Cesárzá.

Jn 19,17 A niosąc sobie krzyż, wyszedł ná ono mieśce, ktore zową łysą głową, á po Żydowsku Golgothá,

Jn 19,19 Nápisał też i napis Piłat, i postáwił ná krzyżu. A było nápisano, Jezus Názáráński Krol Żydowski.

Jn 19,20 Ten napis czytało wiele Żydow: bo blisko miástá było mieśce, ná ktorym ukrzyżowano Jezusá. A było nápisano po Żydowsku, po Grecku, i po Łácinie.

Jn 19,23 Żołnierze lepak gdy go ukrzyżowáli, wzięli odzienie jego (i uczynili czterzy części, kożdemu żołnierzowi część) i suknią. A byłá suknia nie z_szyta, ále od wierzchu byłá wszystká utkána.

Jn 19,24 Mowili tedy jeden do drugiego: Nie rozrzynajmy jej, ále rzućmy o nię los, czyjá by byłá. Aby sie wypełniło pismo, ktore mowi: Rozdzielili miedzy sie odzienia moje: á o odzienie moje rzucáli los. A żołnierze tedy te rzeczy uczynili.

Jn 19,26 A ták gdy ujźrzał Jezus mátkę, i zwolenniká stojącego ktorego miłował, rzekł do mátki swojej: Niewiásto, oto syn twoj.

Jn 19,30 A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: Dokonało sie jest. I nákłoniwszy głowę, podał duchá.

Jn 19,35 A ten co widział, świádectwo (o tym) dał: á prawdziwe jest świádectwo jego. I ten wie iż prawdziwe rzeczy powiáda: ábyście i wy wierzyli.

Jn 19,38 A potym, prosił Piłathá Jozeph z Arymáthyjej, przeto że też był zwolennikiem Jezusowym, ále potájemny, przeto że sie bał Żydow, áby zdjął ciáło Jezusowe. I dopuścił mu Piłat. Tákże przyszedł, i zdjął ciáło Jezusowe.

Jn 20,1 A pierwszego tedy dniá po Sobocie, Máryja Mágdálená przyszłá ráno do grobu, poki jeszcze ciemno było: i ujźrzáłá że odjęto kámień od grobu.

Jn 20,4 A bieżeli obá pospołu: á on drugi zwolennik uprzedził biegiem Piotrá, i przyszedł pierwej do grobu.

Jn 20,5 A gdy sie náchylił, ujźrzał położone prześcieradłá, wszákże jednák nie wszedł.

Jn 20,11 A Máryja stáłá u grobu ze_wnątrz, płacząc. A gdy ták płákáłá, náchyliłá sie, i pojźrzáłá do grobu: