Wystąpienia 1081-1100 z 1403
Łk 24,16 A oczy ich były zátrzymáne, áby go nie poználi.
Łk 24,26 Izaż tych rzeczy nie potrzebno było ucierpieć Christusowi. A ták wniść do chwáły swojej?
Łk 24,28 I przybliżyli sie do miásteczká gdzie szli. A on zámyślił dálej iść.
Łk 24,31 I otworzyły sie są oczy ich, i poználi go. A on zniknął od oczu ich.
Łk 24,33 A wstawszy tejże godziny wrocili sie do Jeruzálem, i náleźli zgromádzone jedennaście, i ony ktorzy z nimi byli
Łk 24,35 A oni powiádáli ty rzeczy ktore sie działy ná drodze, i jáko poználi go w łamániu chlebá. #
Łk 24,36 A gdy ty rzeczy mowili. Stánął Jezus wpośrzodku jich, i rzekł im. pokoj wam, jam jest, nie chciejcie sie bać.
Łk 24,41 A gdy oni jeszcze nie wierzyli: i dziwowáli sie od rádości rzekł do nich Macie tu co ku jedzeniu?
Łk 24,42 A oni podáli jemu część ryby pieczonej, i plastr miodu.
Łk 24,43 A gdy jadł przed nimi, wziąwszy ostátki dał im.
Łk 24,48 A wy świádkowie jesteście tych rzeczy.
Łk 24,49 A ja poślę obiecánego ojcá mojego w was. A wy siedźcie w mieście, áż będziecie przyobleczeni mocą z wysoká.
Łk 24,50 A wywiodł je precz od Betánijej, i podnio[s]wszy ręce swoje, błogosłáwił im.
Łk 24,52 A oni chwałę uczyniwszy wrocili sie do Jeruzálem z rádością wielką,
Jn 1,1 W Początku było słowo, a słowo było u bogá, á bog był słowo.
Jn 1,3 Wszytkie (rzeczy) przez nie są uczynione. A bez niego uczyniono jest nic. Co uczyniono jest,
Jn 1,5 A świátłość w cie(m)nościách świeci, i ciemności jej nie ogárnęły.
Jn 1,12 A ilekolwiek przyjęli jego, dáł im moc synmi bożymi być, tym ktorzy wierzą w imię jego.
Jn 1,19 A to jest świádectwo Janowe. Kiedy posłáli żydowie od Jeruzálem kápłany i Leuity do niego áby go spytáli. Ty ktoś jest?