Wystąpienia 1041-1060 z 1082
Łk 16,12 A jesliście w cudzym wiernymi nie byli: któż wam da co wászé jest?
Łk 16,14 A słucháli tego wszytkiégo Phárizeuszowie którzy byli łákomi: i śmiali sie z niego.
Łk 16,17 A łácwiéj niebu i ziemi przeminąć, niż jednéj kresce z zakonu upáść.
Łk 16,23 A podniózszy oczy swoje gdy był w mękách, ujźrzał Abráámá z dáleká, i Łázárzá ná łonie jego:
Łk 16,26 A nád to wszytko, miedzy námi i wámi otchłań wielka jest utwiérdzona: áby ci którzy chcą stąd przéjść do was, nie mogli: áni stámtąd przéjść sám.
Łk 16,30 A on rzékł: Nié, Ojcze Abráámie: ále gdyby kto z umárłych szedł do nich, będą pokutę czynić.
Łk 17,4 A jesliby siedmkroć ná dziéń zgrzészył przeciw tobie, i siedmkroć ná dziéń náwrócił sie ktobie, mówiąc: Zalci mi: odpuść mu.
Łk 17,6 A Pan rzékł: Jeslibyście mieli wiárę jáko ziárno gorczyczné, rzeczecie temu drzewu morwowému: Wykorzeń sie, á przesadz sie w morze, á usłucha was.
Łk 17,7 A któż z was májący sługę orzącégo ábo pásącégo, który gdyby sie z polá wrócił, rzékłby mu: Záraz, pódź, siądź do stołu.
Łk 17,8 A nie rzékłby mu: Nágotuj cobych wieczerzał: á przepasz sie i służ mi, áż sie nájém i nápiję: á po tym ty będziesz jadł i pił?
Łk 17,12 A gdy wchodził do niektórégo miásteczká, zábieżeli mu dziesięć mężów trędowátych: którzy stánęli z dáleká,
Łk 17,15 A jeden z nich, gdy obaczył że był uzdrowion: wrócił sie, głosem wielkim chwaląc Bogá:
Łk 17,17 A Jesus odpowiedziawszy, rzékł: Zaż nie dziesięć jest oczyścionych? á dziewięć kędy są?
Łk 17,20 A spytány od Pháryzeuszów: Kiedy przydzie królestwo Boże? odpowiedział im i rzékł: Nie przydzieć królestwo Boże z postrzeżeniem:
Łk 17,26 A jáko sie zstáło we dni Noégo, tákżeć będzie i we dni Syná człowieczégo.
Łk 17,36 A odpowiádájąc rzekli mu: Gdziéż Pánie? Który im rzékł:
Łk 18,3 A w onym mieście byłá jedná wdowá: i chodziłá do niego, mówiąc: Uczyń mi spráwiedliwość z przeciwniká mego.
Łk 18,4 A nie chciał przez długi czás. A po tym rzékł w sobie: A czci sie Bogá nie boję, i człowieká sie nie wstydam: