Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 22,61 A obrociwszy sie pan weźrzał na Piotrá. I wspo(m)niał Piotr ná słowo páńskie jáko powiedział. Iż przed tym niż kur zápoje, trzykroć sie mnie záprzysz.

Łk 22,63 A mężowie ktorzy trzymáli Jezusá náigráwáli go bijąc,

Łk 22,66 A gdy sie stał dzień, zeszli sie stárszy ludu, i książętá kápła(ń)scy, i doktorowie, i przywiedli go do rády swojej mowiąc. Jeśliś ty jest Krystus, powiedz na(m).

Łk 22,69 A odtąd będzie syn człowieczy siedzący ná práwicy mocy bożej.

Łk 22,70 A rzekli wszytcy. Tedyś ty jest syn boży. Ktory rzekł. Wy mowicie, iż ja jeste(m).

Łk 23,3 A Piłat pytał go mowiąc. Ty jesteś krol Żydowski? A on odpowiádájąc rzekł. Ty mowisz.

Łk 23,4 A rzekł Piłat do książąt kapł(áń)skich, i stárszych, i tłuszcz. Żadnej nie nájduję przyczyny w tym człowiecze.

Łk 23,5 A oni przemagáli mowiąc. Záburzył lud náuczájąc po wszytkim żydostwie, począwszy od Gálilei áż tu.

Łk 23,6 A Piłat słysząc Gálileja, pytał jeśliby człowiek Gálilejski był.

Łk 23,7 A gdy poznał iż z Herodowej mocy był, odesłał go do Herodá, ktory i on w Jeruzál(em) był w one dni.

Łk 23,8 A Herod uźrzáwszy Jezusá urádował sie bárzo, ábowi(em) żądáł od dawnego czásu widźieć jego, przeto iż słychał wiele o niem, i nádźiewał sie známię ktore widźieć od niego uczynione.

Łk 23,11 A Herod wzgárdził go z zastępe(m) swoim i náigrał go przydziánego odźieniem biáłem. I odesláł go do Piłatá.

Łk 23,13 A Piłat wźiąwszy książętá kápłáńskie, i przełożone miesckie, i lud, rzekł do nich

Łk 23,14 Ofiárowáliście mi tego człowieká, jákoby odwracájący lud. A oto ja przed wámi pytájąc, żadnej przyczyny nie nájduję w tym człowiecze, z tych rzeczy o ktore nań skárżyćie.

Łk 23,17 A miał potrzebę wypuscić im ná dźień święty jednego.

Łk 23,21 A oni ty(m) bárzej wołali mowiąc. Ukrzyżyj ukrzyżuj go.

Łk 23,22 A on trzeći raz rzekł do nich. Coż wżdy złego uczynił ten? Żadnej przyczyny śmierci nie nájduję w niem, przeto skarzę go i wypuszczę.

Łk 23,23 A oni przemagáli głosy wielkimi, żądając áby był ukrziżowan, i przemagali głosi ich.

Łk 23,26 A gdy go wiedli, uchwyćili Simoná niektorego Cirenensá idącego ze wsi, i włożyli nań nosić krzyż zá Jezusem.