Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: i (1570)

Wystąpienia 1041-1060 z 3573

Mk 2,19 I rzekł im Jezus. Mogą li synowie łożnice małżeńskiej pościć poki z nimi jest oblubieniec? Poki máją z sobą oblubieńcá nie mogą pościć.

Mk 2,21 Żaden nie przyszywa płáta grubego niefolowánego do stárej száty, bo inák oná sztuká nowa, drze stáre, i bywa gorsze rozdárcie.

Mk 2,22 I żaden nie leje winá nowego w stáre suny, bo inák wino nowe rozsadza suny, i rozlewa się wino, á suny giną, Ale wino nowe ma być wlewáne do sun nowych.

Mk 2,23 I stáło się iż w dzień Sábbátny szedł przez zbożá á uczniowie jego idąc drogą poczęli wyrywáć kłosy.

Mk 2,24 I rzekli jemu Fáryzeuszowie, widzisz co w Sábat czynią czego się nie godzi?

Mk 2,25 A on im powiedział, zaście nigdy nie czytáli co uczynił Dawid, gdy potrzebował i gdy łáknął sam i ci ktorzy z nim (byli)?

Mk 2,26 Jáko wszedszy do domu Bożego, zá Abijátárá árcyofiárowniká, i jadł chleby pokłádne, ktorych się nie godziło jeść, jedno ofiárownikom, á dáwał i tym co z nim byli.

Mk 2,27 I powiedział im, Sábát uczynion jest dla człowieká, á nie człowiek dla Sábátu.

Mk 3,1 A Wszedł zásię do szkoły, i był tám człowiek májąc rękę uschłą.

Mk 3,2 I pilnowáli go jesli by go w Sábát uzdrowił, áby go obwinowáli.

Mk 3,3 I rzekł człowiekowi májącemu rękę uschłą, wstań w pośrzodek.

Mk 3,4 I rzekł im, Godzi li się w Sábát dobrze czynić, ábo źle czynić? Duszę záchowáć ábo zámordowáć? A oni zámilknęli:

Mk 3,5 A pojrzawszy po nich z gniewem frásując się ná zákámiáłość sercá ich. Rzekł człowiekowi, wyciągni rękę twą, i wyciągnął, i przywrocona jest ku zdrowiu ręká jego, jáko (i) druga.

Mk 3,6 I wyszedszy Fáryzeuszowie, wnet się zeszli w rádę z Herodyjány przeciwko jemu, áby go strácili.

Mk 3,7 A Jezus z swoimi uczniami uszedł ku morzu, A wielkie mnostwo z Gálilej szło zá nim, i z Judskiej (ziemie).