Wystąpienia 1021-1040 z 1082
Łk 14,21 A wróciwszy sie sługá, oznajmił to pánu swemu. Tedy sie gospodarz rozgniewawszy, rzékł sludze swemu: Wynidź rychło ná ulice i uliczki miástá: á ubogié i ułomné, i slepé i chromé wprowadz tu.
Łk 14,24 A powiedam wam, żeć żaden z onych mężów którzy są záproszeni, nie ukusi wieczérzy mojéj.
Łk 14,27 A kto nie nosi krzyżá swego, á idzie zá mną, nie może być uczniem moi.
Łk 15,5 A gdy ją najdzie, kłádzie ná rámioná swé rádując sie:
Łk 15,9 A gdy najdzie, zwoływa przyjaciołek i sąsiádek, mówiąc: Rádujcie sie ze mną, bom nálázłá dráchmę którąm byłá stráciłá?
Łk 15,13 A po niewielu dni, zebrawszy wszytko młodszy syn odjáchał w dáleką kráinę: i rozprószył tám májętność swą żywiąc rozpustnie.
Łk 15,14 A gdy wszytko utrácił, zstał sie głód wielki w onéj kráinie, i on począł niedostátek ciérpieć.
Łk 15,15 A szedł, i przystał do jednégo obywátelá onéj kráiny. I posłał go do wsi swojéj áby pásł wieprze.
Łk 15,17 A przyszedszy ksobie, rzékł: Jáko wiele najemników w domu ojcá mégo máją dosyć chlebá: á ja tu głodem umiéram?
Łk 15,20 A wstawszy szedł do ojcá swego. A gdy jescze był dáleko, ujźrzał go ociec jego, i miłosierdziem wzruszony jest, á przybieżawszy upadł ná szyję jego, i pocáłował go.
Łk 15,25 A stárszy syn jego był ná polu. A gdy przychodził i przybliżał sie do domu, usłyszał muzykę i taniec:
Łk 15,27 A on mu powiedział: Brát twój przyszedł: i zábił ociec twój cielcá utuczonégo, iż go zdrowégo záś dostał.
Łk 15,28 I rozgniewał sie, i nie chciał wniśdź. A ták ociec jego wyszedszy począł go prosić.
Łk 15,31 A on mu powiedział: Synu, tyś záwżdy jest ze mną, i wszytko moje twoje jest.
Łk 16,6 A on powiedział: sto báréł oliwy. I rzékł mu: Weźmi zapis twój, á siądź nátychmiast nápisz pięćdziesiąt.
Łk 16,7 Potym drugiemu rzékł: A ty wieleś winien? A on rzékł: sto beczek pszenice. I rzékł mu: Weźmi zapis swój, á nápisz ośmdziesiąt.
Łk 16,9 A ja wam powiádam: Czyńcie sobie przyjacioły z mámmony niespráwiedliwości: áby gdy ustániecie, przyjęli was do wiecznych przybytków.