Słowo: a (1556) 
Wystąpienia 1021-1040 z 1403
Łk 22,23 A oni poczęli bádáć miedzy sobą, kto by s nich był ktory by to miał uczynić.
Łk 22,27 ábowiem kto więtszy jest, ktory siedzi, czyli ktory sluży? Izáli nie on ktory siedzi. A ja w pośrzodku was jestem, jáko ktory służy.
Łk 22,28 A wy jesteście ktorzyście trwáli se mną w pokusach moich.
Łk 22,31 A rzekł pan Simonowi. Simonie oto szátan domagał sie, aby was przesiał jako pszenicę,
Łk 22,32 álem ja prosił zá cię, áby nie ustáłá wiárá twojá. A ty niekiedy náwrocony, poćwierdzaj brácią twoję.
Łk 22,35 I rzekł im. Kiedym was posłał krom worká, i kálety, i botow. Zali wam czego nie dostawáło? A oni rzekli. Niczego.
Łk 22,36 Rzekł im tedy. Ale teraz, kto ma worek, niechaj ji weźmie, tákież i káletę. A kto nie ma, niechaj przeda suknią swoję, i niechaj kupi miecz,
Łk 22,38 A oni rzekli. Pánie oto dwá miecze tu. A on rzekł im, dość jest.
Łk 22,41 A on odłączył sie od nich jakoby na záciśnienie kámieniá. I położywszy koláná modlił sie mowiąc.
Łk 22,43 A ukazał sie mu ánjoł z niebá potwierdzájąc go. I stał sie w boju, dłużej sie modlił.
Łk 22,45 A gdy wstał od modlitwy, i przyszedł do swoich zwolenikow nálazł je śpiące od smętku
Łk 22,47 A gdy on to jeszcze mowił, oto tłuszcza, i ktory był zwa(n) Judasz jeden ze dwunaście, uprzedzał je i przybliłżył sie do Jezusa, áby pocáłował jego.
Łk 22,48 A Jezus rzekł jemu. Judaszu, pocáłowánim syná człowieczego wydawasz?
Łk 22,49 A widząc to oni ktorzy przy nim byli, co sie w przyszły(m) czásie dziać miáło, rzekli jemu. Pánie, jeśli bijemy miecze(m)?
Łk 22,51 A odpowiádájąc Jezus rzekł. Niechajcie aż dotąd. I gdy sie dotknął uchá jego, uzdrowił go.
Łk 22,54 A pojmawszy, wiedli go do domu książęciá kápłáńskiego, á Piotr náśládował go z dáleká.
Łk 22,55 A gdy zápalono ogień w pośrzodku dworu, i gdy oni około siedzieli, był Piotr w pośrzodku ich.
Łk 22,57 A on sie go záprzał mowiąc. Niewiásto nie znam go.
Łk 22,58 I po máłej chwili drugi widząc go, rzekł. I ty jesteś s nich. A Piotr rzekł. O człowiecze nie jestem.
