Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: a (1599)

Wystąpienia 1001-1020 z 1082

Łk 12,55 A gdy wiátr wiejący od południá, powiádacie: Iż będzie gorąco: i bywa.

Łk 13,1 A byli niektórzy ná ten czás, oznajmując mu o Gálilęjczykách których kréw zmiészał Piłat z ofiárámi ich.

Łk 13,2 A odpowiedziawszy rzékł im: Mniémacie że ci Gálilęjczycy nád wszytkié inné Gálilęjczyki grzészniejszymi byli, iż tákowé rzeczy uciérpieli?

Łk 13,8 A on odpowiedziawszy rzékł mu: Pánie, zániechaj jéj i ná ten rok, áż ją okopam i obłożę gnojem:

Łk 13,11 A oto niewiástá, którá miáłá duchá niemocy przez ośminaście lat, á byłá skurczona: i nie mogłá żadną miárą wzgórę pojźrzeć.

Łk 13,14 A odpowiedziawszy Arcybóżnik, gniewájąc sie że Jesus w szábbát uzdrawiał, rzákł do rzésze: Sześć dni są w których ma być robiono: w té tedy przychodźcie á léczcie sie: á nie w dziéń sobotni.

Łk 13,15 A odpowiedájąc do niego Pan rzékł: Obłudnicy, káżdy z was w szábbát nie odwięzuje wołu swego ábo osłá od żłobu, i wiedzie nápáwáć?

Łk 13,16 A téj córki Abráámowéj którą związał szátan oto ośmnaście lat, nie potrzebá było od związki téj rozwięzáć w dziéń sobotni?

Łk 13,23 I rzékł mu niektóry: Pánie, jesli máło tych co máją być zbáwieni? A on rzékł do nich:

Łk 13,25 A gdy wnidzie gospodarz, i zámknie drzwi, poczniecie stać ná dworze, i kołátáć we drzwi, mówiąc: Pánie otwórz nam: A odpowiedájąc rzecze wam: Nie znam was skądeście.

Łk 13,30 A oto są ostáteczni, którzy będą piérwszymi: á są piérwszy, którzy będą ostátecznymi.

Łk 13,33 A wszákóż potrzebá mi dziś i jutro i pojutrze iść: bo nie może być áby prorok indzie zginął okrom w Jeruzálem.

Łk 14,2 A oto człowiek niektóry opuchły był przed nim.

Łk 14,3 A Jesus odpowiedziawszy rzékł do biegłych w zakonie i Pháryzeuszów, mówiąc: Godzili sie w szábbát uzdrawiáć?

Łk 14,4 Lecz oni milczeli. A on ująwszy uzdrowił go, i odpráwił.

Łk 14,5 A odpowiedájąc rzékł do nich: Którégo z was osieł ábo wół wpádnie w studnią: á nie wnet go wyciągnie w dziéń sobotny?

Łk 14,16 A on mu powiedział. Człowiek niektóry spráwił wieczerzą wielka, i wezwał wielu.

Łk 14,19 A drugi rzékł: Kupiłem pięć jarzm wołów, i idę ich doświádczáć: proszę cię miéj mię zá wymówionégo.

Łk 14,20 A drugi rzékł: Zónęm pojął, á przeto nie mogę przyśdź.