Wystąpienia 81-100 z 167
Jn 2,4 Mowi jej Jezus: Ci mnie i tobie niewiásto? Jeszcze nie przyszłá godzina mojá.
Jn 3,28 Sámi wy mnie świadczycie, iż rzekłem, nie jestem ja Krystus, ále iż posłan jestem przed nim.
Jn 3,30 Onemu trzebá rość, mnie záś (ma) ubywáć.
Jn 4,9 Mowi przeto jemu niewiástá Sámáryjska: Jáko ty żyd będąc, u mnie pić prosisz, gdym jest niewiástá Sámáryjska? Bo nie obcują żydowie z Sámáryty.
Jn 5,31 Jesli ja świadczę o mnie sámym, świádectwo moje nie jest prawdziwe.
Jn 5,32 Inszy jest świádczący o mnie, i wiem że prawdziwe jest świádectwo, ktore świadczy o mnie.
Jn 5,36 Ja záś mam świádectwo więczsze niż Johánowe Bo spráwy ktore mi dał ociec, ábym wykonywał je, ty sprawy ktore ja czynię, świadczą o mnie iż mię ociec posłał.
Jn 5,37 I posławszy mię ociec sam poświadczył o mnie. Ani głosu jego słyszeliście kiedy, áni osoby jego widzieliście.
Jn 5,39 Rozbierajcie pismá, iż wy mniemacie w nich żywot wieczny mie<ć>: i ony są, ktore świadczą o mnie.
Jn 5,40 A nie chcecie przyść ku mnie, ábyście żywot mieli.
Jn 5,46 Bo jesli byście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście mnie: o mnie bo on nápisał.
Jn 6,35 Rzekł záś im Jezus, Ja jestem chleb żywotá, Kto przychodzi ku mnie, nigdy łáknąć nie będzie. A kto wierzy w mię, nie będzie prágnąć nigdy
Jn 6,37 Wszytko co dáje mi ociec, ku mnie przyjdzie, á przychodzącego ku mnie, nie wyrzucę precz
Jn 6,44 Żaden nie może przyść ku mnie, jesli ociec ktory posłał mię nie przyciągnie go, a ja go wzbudzę ostátniego dniá.
Jn 6,45 Jest nápisano w prorocech, i będą wszyscy uczeni od Bogá. Wszelki przeto kto słyszał od ojcá, i náuczył się przyjdzie ku mnie.
Jn 6,56 Kto je moje ciáło, i pije moję krew, we mnie mieszka á ja w nim.
Jn 6,65 I mowił, dlatego rzekłem wam, iż nikt nie może przyść ku mnie, jesli by nie było dano jemu od ojcá mego.