Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: go (1572)

Wystąpienia 81-100 z 511

Mt 27,43 Ufał ná Bogá, niech obroni go teraz, jeśli go chce, mowił bo, iż Boży jestem syn.

Mt 27,49 Záś drudzy mowili: niechaj, ujrzym jeśli przyjdzie Helijasz zbawić go.

Mt 27,64 Rozkáż przeto obwárowáć grob do trzeciego dniá, áby przyszedszy uczniowie jego nocą, nie ukrádli go, i mowiliby ludowi, wstał od umárłych. I będzie ostáteczny błąd gorszy niż pierwszy.

Mt 28,7 I rychło szedszy rzeczcie uczniom jego, iż wstał od zmárłych, i oto uprzedzi was do Gálilei, tám go ujrzycie. Oto rzekłem wam.

Mt 28,13 Rzeczcie iż uczniowie jego nocą przyszedszy ukrádli go nam śpiącym,

Mt 28,14 A jeśli o tym posłyszy stárostá, my ubłagamy go, á was bez kłopotu uczynimy.

Mt 28,17 I ujrzawszy go pokłonili się jemu, owi záś wątpili.

Mk 1,12 I wnet Duch wyrzucił go do pustyni.

Mk 1,26 I roztrąciwszy go duch nieczysty, i záwoławszy głosem wielkim wyszedł od nie(go).

Mk 1,34 I uzdrawiał mnogie źle się májące rozlicznymi niemocámi, i czárty mnogie wyrzucił, i nie dopuszczał mowić czártom że go ználi.

Mk 1,36 I dognali go Symon i ktorzy z nim (byli.)

Mk 1,37 I nalazszy go mowią jemu, iż wszyscy cię szukają.

Mk 1,40 I przyszedł do niego trędowáty prosząc go, i pádájąc u kolan jego, i mowiąc jemu, iż jeśli chcesz możesz mię oczyścić.

Mk 1,41 A Jezus użaliwszy się ściągnąwszy rękę dotknął się go, i mowi jemu, chcę bądź oczyścion

Mk 1,43 I zágroziwszy mu, wnet go odpuścił.

Mk 2,16 A uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie ujrzawszy go jedzącego z celniki i z grzeszniki, rzekli uczniom jego: Co (jest) iż z celniki i z grzeszniki je i pije, (uczyciel wász.)

Mk 3,2 I pilnowáli go jesli by go w Sábát uzdrowił, áby go obwinowáli.