Słowo: je (1599) 
Wystąpienia 81-100 z 109
Mk 16,8 A oné wyszedszy, uciekły z grobu, ábowiém zjęło je drżenié i strách: á nikomu nic nie powiedáły, bo sie bały.
Łk 2,9 A oto ánjół Páński stánął podle nich á jásność Boże zewsząd je oświéciłá: i zlękli sie wielką bojáźnią:
Łk 2,28 on téż wziął je ná ręce swoje i błogosłáwił Bogá, i mówił:
Łk 4,6 I rzékł mu: Tobie dam władzą tę wszytkę, i chwałę ich: bo mnie podáné są, á komu chcę dawam je.
Łk 4,40 A gdy zászło słońce, wszyscy którzy mieli chorujące rozlicznémi niemocámi, przywodzili je do niego. A on ná kożdégo kłádąc ręce, uzdrawiał je.
Łk 5,7 I skinęli ná towárzysze co byli w drugiéj łodzi, áby przybyli i rátowáli je. I przybyli, i nápełnili obie łódce, tak iż sie máło nie zánurzáły.
Łk 6,47 Wszelki który przychodzi do mnie, á słucha mów moich, i czyni je: okażę wam komu jest podobnym.
Łk 8,5 Wyszedł który sieje, siać nasienié swoje. A gdy siał, jedno upádło podle drógi, i podeptano jest á ptacy niebiescy pozobáli je.
Łk 8,7 A drugié pádło miedzy ciérnie: á spółem wszedszy ćiérnie záduśiło je.
Łk 9,2 I posłał je przepowiedáć królestwo Bożé, i uzdrawiáć niemocné.
Łk 9,10 A wróciwszy sie Apostołowie, powiedzieli mu cokolwiek czynili: i wziąwszy je odszedł osobno ná miejsce pusté, któré jest Bethsáiskié.
Łk 9,11 Czego dowiedziawszy sie rzésze, szły zá nim: i przyjął je, i powiedał im o królestwie Boży: á té którzy léczenia potrzebowáli uzdrawiał.
Łk 9,14 A było mężów około piąci tysięcy. I rzékł do uczniów swoich: Posadzcie je rzędámi po piącidziesiąt.
Łk 9,16 A wziąwszy pięcioro chlebá i dwie rybie, pojźrzał w niebo i błogosłáwił je: i połamał, i rozdawał ucznióm swoim, áby kłádli przed rzészą.
Łk 9,34 A gdy on to mówił, zstał sie obłok, i zásłonił je: i bali sie gdy wchodzili w obłok.
Łk 9,42 A gdy przychodził, roztrącił go czárt i roztárgał. Lecz Jesus sfukał duchá nieszystégo, i uzdrowił dziécię: i oddał je ojcu jego.
Łk 9,47 A Jesus widząc myśli sercá ich, wziął dziéciątko, i postáwił je podle siebie:
Łk 9,54 A widząc uczniowie jego Jákub i Jan, rzekli: Pánie, chcesz rzeczemy, áby ogiéń zstąpił z niebá i spalił je?
Łk 9,55 A obróciwszy sie sfukał je, mówiąc: Nie wiécie czyjégo duchá jesteście.
