Słowo: je (1593) 
Wystąpienia 81-100 z 155
Łk 2,28 on też wziął je ná ręce swoje, i błogosłáwił Bogá, i mowił:
Łk 4,6 i rzekł mu: Tobie dam władzą tę wszytkę, i ozdobę ich: bo mnie podáne są, á komu chcę dawam je.
Łk 4,20 A zámknąwszy księgi, oddał je słudze, i siadł. A oczy wszytkich w bożnicy były weń wlepione.
Łk 4,40 A gdy záchodziło słońce, wszyscy ktorzykolwiek mieli chorujące rozlicznemi niemocámi, przywodzili je do niego. A on ná kożdego z nich kłádąc ręce uzdrawiał je.
Łk 5,7 I skinęli ná towárzysze co byli w drugiej łodzi, áby przybyli á rátowáli je. I przybyli, i nápełnili obie łodzi, áż się zánurzáły.
Łk 6,47 Káżdy ktory przychodzi do mnie, á słucha słow moich, i czyni je: okaże wam komu jest podobnym.
Łk 8,5 Wyszedł ten ktory sieje, siać nasienie swoje. A gdy siał, jedno upádło podle drogi, i podeptano jest, á ptacy powietrzni pozobáli je.
Łk 8,7 Drugie też pádło miedzy ciernie: á społem wzrozszy ciernie zádusiło je.
Łk 9,2 I posłał je przepowiedáć krolestwo Boże, i uzdráwiáć niemocne.
Łk 9,10 A wrociwszy się Apostołowie, oznajmili mu cokolwiek czynili: i wziąwszy je z sobą odszedł osobno ná miejsce puste, ktore jest Bethsáidskie.
Łk 9,11 Czego dowiedziawszy się rzesze, szły zá nim: á przyjąwszy je, powiedał im o krolestwie Bożym: á ty ktorzy lekárstwá potrzebowáli uzdrawiał.
Łk 9,14 A było mężow około piąci tysięcy. I rzekł do uczniow swoich, Posadźcie je rzędámi po piącidziesiąt.
Łk 9,16 A wziąwszy ono pięcioro chlebá i dwie rybie, pojźrzawszy w niebo, błogosłáwił je: i połamał, i dawał uczniom swoim, áby kłádli przed rzeszą.
Łk 9,34 A gdy on to mowił, stał się obłok, i zásłonił je: i bali się, gdy wchodzili w obłok.
Łk 9,42 A gdy on przychodził, rozráził go czárt i roztárgał. Lecz Jesus sfukał duchá nieczystego, i uzdrowił dziecię: i oddał je ojcu jego.
Łk 9,47 A Jesus widząc myśli sercá ich, wziąwszy dzieciątko, postáwił je podle siebie:
Łk 9,54 A widząc uczniowie jego Jákub i Jan, rzekli: Pánie, chcesz iż rzeczemy, áby ogień zstąpił z niebá i spalił je?
Łk 9,55 A obrociwszy się sfukał je, mowiąc: Nie wiecie czyjego duchá jesteście.
Łk 10,1 A potym náznáczył Pan i drugich siedmidziesiąt i dwu: i rozesłał je po dwu przed sobą do káżdego miástá i miejscá kędy sam przyść miał.
