Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 2,19 Záś Máryja wszytki chowáłá słowá te, składájąc je w sercu swoim.

Łk 4,40 Gdy záś záchodziło słońce, wszyscy ktorzykolwiek mieli niemocnych chorobámi rozmaitemi, wodzili je k niemu. On záś ná káżdego z nich kłádąc ręce, zleczył je.

Łk 6,47 Wszelki przychodzący ku mnie, á słuchájący moich słow, i czyniący je, pokaże wam komu jest podobny.

Łk 8,5 Wyszedł rozsiewcá siać nasienia swego. A gdy on siał, to jednák pádło przy drodze, i podeptano jest, i ptacy niebiescy pozobáli je.

Łk 8,7 A drugie pádło w pośrodku ciernia, i spotem wzrosszy ciernie, zádusiło je.

Łk 8,21 On záś odpowiedájąc rzekł k nim: Mátká moja i brácia moi ci są, ktorzy słowá Bożego słucháją i czynią je.

Łk 9,2 I posłał je przepowiedáć krolestwá Bożego, i leczyć niemocy.

Łk 9,10 A wrociwszy się Apostołowie powiedzieli mu cokolwiek uczynili: I wziąwszy je zászedł osobno ná miejsce puste miástá zwánego Bethsaidą.

Łk 9,11 Záś tłuszcze wyrozumiawszy szły zá nim, i przyjmując je, mowił im o krolestwie Bożym, á potrzebujących uzdrowienia, uzdrawiał.

Łk 9,16 Wziąwszy zaś pięć chlebow i dwie rybie, wejrzawszy w niebo, błogosłáwił je i połamał, i dał uczniom pokłádáć tłuszczej.

Łk 9,34 To záś gdy on mowił, był obłok i zásłonił je. I bali się gdy wchodzili do obłoká.

Łk 9,42 A gdy on jeszcze przychodził, powálił go czárt i trząsł: Zágroził záś Jezus duchowi nieczystemu, i uzdrowił pácholę, i oddał je ojcu jego.

Łk 9,47 Záś Jezus ujrzawszy rozmyślánie sercá ich, ująwszy pácholę, postáwił je przy nich,

Łk 10,1 Záś po tym náznáczył Pan i drugie siedmdziesiąt, i posłał je po dwu przed obliczym swoim, do każdego miástá i miejscá, gdzie miał sam przyść.

Łk 10,21 W onę godzinę rozrádował się duchem Jezus i rzekł wysławiam cię Ojcze, Pánię niebá i ziemie, iż zákryłeś to od mądrych i rozumnych, á odkryłeś je niemowniątkom. Ták ojcze, iż tak byłá dobra wola przed tobą.

Łk 11,31 Krolowa południá powstánie ná sądzie z mężmi rodu tego i osądzi je, iż przyszłá s kończyn ziemie słucháć mądrości Solonmonowej, á oto więcej niż Solomon tu.

Łk 11,48 A roli poświadczacie i przyzwalacie dziełom ojcow wászych, iż oni jednak pozábijáli je, wy záś budujecie ich groby.

Łk 12,22 Rzekł záś ku uczniom swoim: Dla tego wam mowie: Nie troszczcie się o duszę wászę cobyście jedli, áni o ciáło (w) cobyście (je obłoczyli.)

Łk 12,24 Przypátrzcie się krukom iż nie sieją, áni żną, ktorzy nie mają komory, áni gumná, á Bog je karmi. Jáko więcej wy przewyszszacie ptastwo?