Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: je (1561)

Wystąpienia 81-100 z 170

Mk 9,36 I wziąwszy dziecię, postáwił je miedzy nimi, á obłápiwszy je, rzekł im:

Mk 9,47 Jeśliż cie gorszy oko twoje, wyłup je, lepiejci tobie wnić o jednym oku do krolestwá Bożego, niżli obie májąc, być wrzuconym w piekielny ogień,

Mk 10,1 Wstawszy z_onąd przyszedł do gránic Żydowskich zá Jordanem: I zeszli sie záś tłuszcze do niego, á on jáko był zwykł, náuczał je.

Mk 10,6 Ale od początku stworzenia, Mężá i niewiastę uczynił je Bog.

Mk 10,13 I przywodzili do niego dziatki máłe, áby sie ich dotykał. Ale zwolennicy grozili tym ktorzy je ofiárowáli.

Mk 10,16 I obłápiájąc je, i kłádąc ná nie ręce, błogosłáwił im.

Mk 11,2 i rzekł im: Idźcie do miásteczká ktore przeciwko wam jest, i nátychmiast w_chodząc tám najdziecie oślątko przywiązáne, ná ktorym żadny jeszcze człowiek nie siedzał odwiężcież je, i przywiedźcie mi.

Mk 11,3 A rzeczeli wam kto. Co czynicie? Powiedzcie że go Pan potrzebuje, tedy wnet je przepuści tu.

Mk 11,4 A szedszy tedy, náleźli oślątko uwiązáne przed drzwiámi ná dworcu ná rozstániu, i odwiązáli je.

Mk 11,6 A oni im powiedzieli ták, jako im rozkazał Jezus, i puścili je.

Mk 12,28 I przystąpił jeden z doktorow, ktory słyszał je społecznie gadájące. A widząc że im dobrze odpowiedział, spytał go: ktore by było przykazánie ze wszystkich pierwsze.

Mk 14,18 A gdy oni siedzieli zá stołem i jedli, rzekł im Jezus: Záprawdę powiádam wam, żeć mię jeden z was wyda, ten ktory se mną je.

Mk 14,25 Záprawdę powiádam wam, że już nie będę pił z tego rodzáju winnej mácice, áż do onego dniá, gdy je będę pił nowe w krolestwie Bożym.

Mk 14,37 Przyszedł potym, i nálazł je á oni śpią. I rzecze Piotrowi: Simonie, śpisz? nie mogłeś jednej godziny czuć?

Mk 14,40 A wrociwszy sie, nálazł je z_nowu a oni spią, bo były oczy ich obciążone, i nie widzieli co mu mieli odpowiedzieć.

Mk 16,8 A ony wyszedszy, uciekły z grobu, bo je był zdjął strách i zlęknienie, i nikomu nic nie powiedziáły, bo sie bały.

Łk 2,19 A Máryja lepak záchowywáłá wszystkie te słowá, uważájąc je w sercu swoim.

Łk 4,6 i rzekł mu: Dam ci to wszystko w moc, i chwałę tych rzeczy: bo mi są dáne, á komu chcę temu je dawam.

Łk 4,20 A gdy záś zámknął księgi, oddał je słudze, i usiadł. A wszycy ktorzy byli w Bożnicy oczy weń wlepili.