Wystąpienia 81-100 z 228
Łk 5,21 A poczęli rozmyśláć uczeni w piśmie i Fáryzeuszowie, mowiąc, Ktoż jest ten co mowi bluźnierstwa? ktoź może odpuścić grzechy jedno sam Bog?
Łk 7,19 Posłał do Jezusá, mowiac, Tyś jest ten ktory przyść miał, czyli inszego czekamy?
Łk 7,39 A widząc Fáryzeus Łk 7,43 A Szymon odpowiedziawszy, rzekł, mniemam iż ten ktoremu więcej odpuścił. A on mu rzekł, Dobrześ rozsądził. Łk 7,49 I poczęli niektorzy co społu siedzieli mowić miedzy sobą, ktoż jest ten ktory i grzechy odpuszcza? Łk 8,25 I rzekł im, gdzież jest wiárá wászá? á bojąc się dziwowáli się, mowiąc jedni do drugich, Ktoż wżdy jest ten że i wiátrom i wodam rozkázuje á słucháją go? Łk 8,41 m Aliści przyszedł mąż imieniem Jáir, á ten był przedniejszym ze zgromádzenia: á padszy do nog Jezusowych prosił go áby wszedł w dom jego: Łk 9,9 I mowił Herod, Janám ja ściął: ktoż wżdy ten jest o ktorym ja tákowe rzeczy słyszę: i żądał go widzieć. Łk 9,12 A gdy się dzień począł skłaniáć k wieczoru: przystąpiwszy oni dwánaście, rzekli jemu, Rozpuść ten tłum áby odszedszy do miásteczek i wsi okolicznych przenocowáli, i żywności dostáli: bochmy tu są ná miejscu pustym. Łk 9,13 I rzekł do nich, Dajcie im jeść. A oni powiedzieli, nie mamyć więcej tylko pięcioro chlebá á dwie rybie, wyjąwszy bychmy szedszy kupili co pokármow ná ten lud wszytek: Łk 9,24 Abowiem ktobykolwiek chciał záchowáć duszę swą, stráci ją: á ktokolwiekby utrácuł duszę swą dla mnie, ten ją záchowa. Łk 9,35 A głos był z obłoku mowiący : Ten jest Syn moj namilszy, * jego słuchajcie. Łk 9,48 I rzekł im: Ktobykolwiek przyjął dzieciątko to w imię moje, mnie przyjmuje: A ktokolwiekby mię przyjął przyjmuje onego który mię posłał. Abowiem kto ci jest namniejszym miedzy wszytkimi wámi, ten ci bedzie wielkim. Łk 11,29 A gdy sie tłumow nágromadzáło, począł mowić: [Ten narod jest złośćiwy:] [żąda] znaku, a znak mu nie bedzie dany, k'tylkoż znák on Jonasza Proroká. Łk 11,40 Szaleni, izaź ten ktory uczynił to co jest zwierzchu nie uczynił też tego co jest i wewnątrz? Łk 12,21 Tákci jest ten ktory sobie skárbi, á nie jest w Bogu bogátym. Łk 13,1 A przyszli też niektorzy ná ten czás oznajmując mu o Gálilejczykach ktorych krew mieszał Piłat z ofiárámi ich. Łk 13,8 A on odpowiedziawszy rzekł mu, Pánie zaniechaj jej i ná ten rok, áż ja okopam i obłożę gnojem. Łk 14,9 A przyszedszy ten ktory ciebie i onego wezwał, rzekłby tobie, daj temu miejsce: á tedybyś ze wstydem począł trzymać pośledniejsze miejsce. Łk 14,10 Ale gdy będziesz wezwan poszedszy siądźże ná poślednim miejscu: áby gdy przyjdzie ten ktory cię wezwał rzekłby tobie, Przyjacielu posiądź się wyższej. Tedy tobie będzie cześć przed siedzącemi z tobą.