Wystąpienia 81-100 z 1349
Mt 7,14 Iż ciásną jest bramá i wąska drogá ktora prowádzi do żywotá, á máło ich jest ktorzy ją nájdują.
Mt 7,25 Tedy spadł deszcz, i przyszły rzeki, i wiáły wátry, i uderzyły ná on dom, á nie upádł: vo był ná opoce ugruntowány.
Mt 7,26 I wszelki ktory ode mnie słucha tych słow, á nie czyni ich, będzie przypodobien mężowi głupiemu, ktory zbudował dom swoj ná piasku.
Mt 8,8 I opowiedájąc setnik, rzekł, Pánie nie jestem godzien abyś wszedł pod dách moj, ále tylko rzecz [słowo,] á będzie uzdrowion sługá moj.
Mt 8,9 Bociem i ja jest człowiek pod zwierzchnością, májący pod sobą żołnierze, i mowię temu, idź, á idzie, á drugiemu, chodz, á przychodzi, á słudze mojemu, czyń to, á czyni.
Mt 8,13 I rzekł Jezus setnikowi, idź, á jákoś uwierzył niechci się stánie: i był uzdrowion tego sługá tejże godziny.
Mt 8,14 A gdy przyszedł Jezus do domu Piotrowe, widział swiekrę jego leżącą, á májącą gorączkę.
Mt 8,20 I rzekł mu Jezus, liszki jámy máją, i ptacy niebiescy gniazdá, á syn człowieczy nie ma gdzieby głowę skłonił:
Mt 8,22 A Jezus mu rzekł, podź zá mną, á niechaj umárli grzebią umárłe swoje.
Mt 8,24 A oto wzuszenie wielkie stáło się ná morzu, ták iż łodź byłá okrywána od wáłow, á on spał.
Mt 8,32 I rzekł im, idźcie, á oni wyszedszy odeszli w ono stádo wieprzow, á oto porwáło się ono wszytko stado wieprzow z przykrá w morze, i pozdycháli w wodách.
Mt 8,33 A oni co páśli uciekli, á odszedszy do miástá, opowiedzieli wszytko, i to co się z onymi opętánymi stało.
Mt 9,2 A oto przynieśli mu powietrzem záráżonego ná łożu leżącego, á widząc Jezus wiárę ich, rzekł powietrzem záráżonemu, jusz sobie dobrze synu, odpuszczoneć są tobie grzechy twoje.
Mt 9,5 Abowiem co jest łatwiej rzec, odpuszczoneć są tobie grzechy: czyli rzec, wstań á chodź?
Mt 9,6 A iżbyście wiedzieli, iż ma zwierzchność syn człowieczy ná ziemi odpuszczáć grzechy (tedy rzekł powietrzem záráżonemu) wstawszy podnies łoże twe, á idź do domu twojego: