Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: co (1556)

Wystąpienia 81-100 z 278

Mt 27,23 Rzekł im stárostá. I co złego uczynił? A oni więcej wołáli. Niechaj będzie ukrzyżowan.

Mt 27,33 I przyszli ná miestce ktore rzeczono Golgothá, co jest trupich głow miestce.

Mt 27,35 A gdy go ukrzyżowáli, rozdzielili odzienie jego, losy puściwszy, áby sie wypełniło co rzeczono jest przez proroká mowiącego. Rozdzielili sobie odzienie moje, i ná odzienie moje puszczáli los.

Mk 1,24 Co nam i tobie Jesusie Názáráński? Przyszedłeś trácić nas Wiem iżeś jest święty boży.

Mk 1,44 I rzekł mu. Pátrzaj byś nikomu nie powiádał Ale idź. Ukáż sie książęciu kápłánow, i ofiáruj zá oczyścienie twoje co przykazał Mojżesz ná świádectwo im.

Mk 2,9 Co jest łátwiej rzecz páráliżem záráżonemu. Odpuszczone tobie są grzechy, álbo rzec: Wstań, weźmi łoże twoje i chodź?

Mk 2,24 A Phárizeussowie mowili jemu. Oto, co czynią zwolennicy twoi w Sobboty, co sie nie godzi?

Mk 2,25 I rzekł im. Nigdyście nie czytáli co uczynił Dawd kiedy potrzebę miał, i łáknął, on i ktorzy z nim byli?

Mk 3,8 i od Jerozolimy, i od Idumeej, i z za Jordania, i (ci) ktorzy około Tyru, i Sydonu, mnostwo wielkie słysząc co czynił, przyszli do niego.

Mk 4,22 Bowiem nie jest co skrytego, co by nie było objawiono, áni uczyniono jest tájemno, co by nie przyszło ná jáwno,

Mk 4,25 Abowiem, kto ma, będzie mu dano. A kto nie ma, i to co ma, będzie wzięto od niego.

Mk 5,7 i wrzeszcząc głosem wielkim mowił. Co mnie i tobie Jezusie synu bogá najwyższego? Poprzysięgam cię przez bogá, ábyś mie nie męczył.

Mk 5,14 A ktorzy je páśli uciekli, i opowiedzieli w mieście, i po polech. I wyszli widzieć co by sie stáło,

Mk 5,33 A niewiástá bojąc sie i drżąć, wiedząc co sie stało przy niej, przyszła, i pádła przed nim, i powiedziáłá mu wszytkę práwdę.

Mk 5,35 A gdy on jeszcze mowił, przyszli posłowie od Arcybożniká mowiąc. Iż corká twojá, umárłá jest, co dálej gábasz mistrzá?

Mk 5,41 I trzymájąc rękę dzieweczki, rzekł jej. Talithá kumi, co sie wykłáda dzieweczko, tobie mowię wstáń.

Mk 6,16 Co usłyszawszy Herod rzekł. Ktoregom ja ściął Janá, ten z umárłych powstał.