Słowo: abowiem (1577) 
Wystąpienia 81-100 z 146
Łk 4,10 Abowiem nápisano jest, że ánjołom swoim rozkaże o tobie áby cię strzegli.
Łk 5,9 Abowiem go zdumienie ogárnęło, i wszytki co przy nim byli, z onego łowienia ryb ktore pojmáli.
Łk 6,32 q Bo jeśli miłujecie ty ktorzy was miłują, co zá łáskę mieć będziecie? Abowiem ci i grzesznicy miłują ty co ich miłują.
Łk 6,34 A jeśli pożyczacie tym od ktorych się nádziewacie odebráć, coż zá łaskę mieć będziecie? abowiem ci i grzesznicy grzesznikom pożyczáją, áby zá rowno odebráli.
Łk 6,38 Dajcie á b<ę>dzie wam dano: miárę dobrą, nátłoczoną i potrzesiona i opływájąca dadzą ná łono wasze abowiem toż miára ktorą mierzycie, odmierzono wam będzie.
Łk 6,43 z Abowiem nie jest drzewo dobre, ktore przynosi owoc zły: áni drzewo złe, ktore przynosi owoc dobry.
Łk 6,45 Człowiek dobry z dobrego skárbu sercá swego wynosi rzeczy dobre: á zły cźłowiek ze złego skárbu sercá swego wynosi złość. Abowiem z obfitosci sercá mowią ustá jego.
Łk 7,5 Abowiem narod nász miłuje, i onże nam zbudował dom dla zgromádzenia.
Łk 7,28 Abowiem powiedam wam, Miedzy národzonemi z niewiast, żaden nie jest więtszy † prorok † nád Janá Ponurzycielá: Lecz ktory namniejszym jest w krolestwie Bożym, więtszym jest niż on.
Łk 7,33 Abowiem przyszedł Jan Ponurzyciel áni jedząc chlebá áni pijąc winá: á mowicie, mać czartá.
Łk 8,17 Abowiem niemász nic tajemnego co by się objáwić nie miáło: áni skrytego co by poznano nie było, i ná jáśnią nie wyszło.
Łk 8,29 (Abowiem rozkázował duchowi nieczystemu áby wyszedł od człowieká onego: bo go od niemáłych czásow porywał: á áczkolwiek go związánego łáńcuchámi i pętámi strzeżono: wszákże porwawszy związki, zápędzony bywał od czártá ná pustyni<ę>.)
Łk 9,14 Abowiem było mężow jakoby pięć tysięcy: I rzekł do uczniow swoich, posadźcie je w każdym zásiedzieniu po piąćdziesiąt.
Łk 9,24 Abowiem ktobykolwiek chciał záchowáć duszę swą, stráci ją: á ktokolwiekby utrácuł duszę swą dla mnie, ten ją záchowa.
Łk 9,26 Abowiem ktokolwiek by się záwstydził mnie i słow moich, tego się syn człowieczy záwstydzi, gdy przyjdzie w swej chwale i ojcowskiej, i świętych ánjołow.
Łk 9,48 I rzekł im: Ktobykolwiek przyjął dzieciątko to w imię moje, mnie przyjmuje: A ktokolwiekby mię przyjął przyjmuje onego który mię posłał. Abowiem kto ci jest namniejszym miedzy wszytkimi wámi, ten ci bedzie wielkim.
Łk 9,56 Abowiem syn człowieczy nie przyszedł áby trácił dusze ludzkie, ále iżby záchowywał. I szli do drugiego miásteczká.
Łk 10,7 A w tymże domu mieszkajcie jedząc i pijąc, to co od nich będzie wam dano Abowiem godzien jest robotnik zapłáty swej. A nie przechadzajcie się z domu do do Łk 11,6 Abowiem przyjaciel moj przyszedł do mnie z drogi, á nie mam co przedeń położyć Łk 11,10 Abowiem każdy ktory prosi, bierze: á ktory szuka, znájduje: á kołáczącemu będzie [otworzono.]
