Słowo: tedy (1570) 
Wystąpienia 81-100 z 157
Mt 27,3 Tedy widząc Judasz, ktory go wydał, iż osądzon, rozkájawszy się, wrocił trzydzieści śrebrnikow Arcyofiárownikom i starszym mowiąc:
Mt 27,9 Tedy spełniło się co rzeczono przez proroká mowiącego: I wzięli trzydzieści śrebrnikow zápłátę oszácowánego, ktorego oszacowali od synow Izráelowych.
Mt 27,13 Tedy mowi jemu Piłat. Nie słyszyszli jáko wiele ná cię świadczą?
Mt 27,16 Miał záś tedy więźnia znácznego rzeczonego Barábaszá.
Mt 27,26 Tedy wypuścił im Bárábaszá, a Jezusá ubiczowáwszy wydał áby (był) ukrzyżowan.
Mt 27,27 Tedy żołnierze stárościni wziąwszy Jezusá do dworu, zebráli do niego wszytkę rotę.
Mt 27,38 Tedy ukrzyżowáli z nim dwu rozbojniku, jednego po práwicy, i jednego po lewicy.
Mt 27,58 Ten przystąpiwszy do Piłatá prosił ciáłá Jezusowego, Tedy Piłat rozkazał oddáć ciáło.
Mt 28,10 Tedy mowi im Jezus: nie bojcie się, idźcie, opowiedzcie brátom moim aby szli do Gálilei, i tám mię ujrzą.
Mk 3,27 Nie może żaden sprzętu mocarzá wszedszy w dom jego rozerwáć, jesliby pirwej mocarzá nie związał, á tedy dom jego rozerwie.
Mk 5,16 Ci tedy ktorzy to widzieli, opowiedzieli im jako się przydáło onemu opętánemu, i o świniach.
Mk 13,14 Gdy záś ujrzycie brzydkość spustoszenia stojącą gdzie nie trzeba, kto czyta niech rozumie, tedy ktorzy w Judskiej (ziemi są) niech uciekáją ná gory.
Mk 13,26 A tedy ujrzą syná człowieczego przychodzacego w obłocech z mocą wielką i chwałą.
Mk 13,27 A tedy poszle Anjoły swe, i zbierze swe wybrane od czterzech wiátrow, od kończyn ziemie áż do kończyn niebá.
Łk 5,35 Przyjdą záś dni, gdy odjęt będzie od nich nowożeniec, tedy pościć będą w ony dni.
Łk 6,42 Albo jáko możesz mowić brátu twemu: Brácie, niechaj wyrzucę pręt ktory w oku twoim, sam w oku twoim bierzmá nie widząc? Obłudniku, wyrzuć pierwej bierzmo z oka twego, á tedy przejrzysz wyrzucić pręt ktory w oku brátá twego.
Łk 11,26 Tedy idzie i przybiera siedm drugich duchow gorszych (nád) siebie, i wszedszy mieszkáją tám. I bywáją ostátki człowieká onego gorsze (niż) początki.
Łk 11,36 Jeśli przeto ciáło twoje wszytko światłe, nie májąc ni cząstki ciemnej (tedy) będzie świátłe wszytko, táko gdy cię świecá bláskiem oświeca.
Łk 13,26 Tedy náczniecie mowić: Jedliśmy przed tobą, i piliśmy, i w ulicách nászych náuczałeś.
Łk 14,9 A przyszedszy, ktory ciebie i jego wezwàł, rzecze tobie: Daj temu miejsce, a tedy poczniesz ze wstydem ostáteczne miejsce trzymáć.
