Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: tedy (1561)

Wystąpienia 81-100 z 619

Mt 15,33 Tedy mu rzeką zwolennicy: I gdzie byśmy wzięli ták wiele chlebá tu ná puszczej, żebychmy násycili ták wielką tłuszczą?

Mt 15,37 Jedli tedy wszystcy, i nájedli sie. A co było odrobin zostáło, pozbierali (i náłożyli) siedm pełnych koszow.

Mt 16,1 Przystąpili tedy zaś do niego Licemiernicy i Sáduceuszowie, kusząc go: i żądali go aby im jáki znak ukazał z niebá.

Mt 16,17 Odpowiedziawszy tedy Jesus, rzekł mu: Błogosłáwionyś jest Simonie Bár Joná, to jest synu Jonaszow: Abowiem tego tobie áni ciáło áni krew' nie objáwiłá, ále ociec moj ktory jest w niebiesiech.

Mt 16,20 Tedy zákazał zwolennikom swoim, áby tego nikomu nie powiadáli żeby on był Jesusem Krystusem.

Mt 16,24 Tedy Jesus rzekł zwolennikom swoim: Jeśli kto chce zá mną przyść, niech sie sam siebie záprzy, i weźmie krzyż swoj, i náśladuje mię.

Mt 17,4 Tedy odpowiedziawszy Piotr, rzekł do Jezusá: Pánie, dobrzeć nam tu być: jeśliże chcesz, uczyńmy tu sobie trzy przybytki, tobie jeden, Mojżeszowi jeden, á Helijaszowi jeden.

Mt 17,10 Potym pytáli go zwolennicy jego, mowiąc: I coż wżdy tedy ci co uczą zakonu powiádàją, żeby miał przyść pierwej Helijasz?

Mt 17,13 Tedy zrozumieli zwolennicy że to im o Janie krzcicielu mowił.

Mt 17,19 Tedy przystąpili zwolennicy do Jezusá potájemnie, i rzekli mu: Czemużeśmy go my nie mogli wypędzić?

Mt 18,21 Tedy przystąpiwszy sie Piotr do niego, rzekł: Panie ile_kroć zgrzeszy przeciwko mnie brát moj, á mam mu odpuścić? czyli áż do siedmi rázow?

Mt 18,27 Użaliwszy się tedy Pan sługi one(go), puścił go wolnym i wszytek dług odpuścił mu.

Mt 18,32 Tedy zawołał go do siebie on Pan jego, i jął mowić do niego: Sługo złośliwy, odpuściłem ci dług wszystek swoj, żeś mię tylko prosił:

Mt 19,6 á ták że już nie są dwa, ále jedno ciáło Co tedy Bog złączył, człowiek tego niech nie rozłącza.

Mt 19,7 Rzekli oni k niemu: Czemuż tedy Mojżesz rozkazał dać jej list odpráwny, i opuścić ją?

Mt 19,10 Rzekli mu zwolennicy jego: Ponieważ że táka spráwá jest mężowi z żoną, tedy sie lepiej nie żenić.

Mt 19,13 Tedy przywiedziono do niego máłe dziatki áby ná nie rece kładł, á modlił sie. Ale zwolennicy fukáli ná nie.

Mt 19,25 Słysząc te rzeczy zwolennicy, dziwili sie temu bárzo, mowiąc: ktoż tedy może być zbáwionym?

Mt 19,26 Pojźrzawszy tedy ná nie Jezus, rzekł im: U ludzić to jest rzecz nie_podobna: ále u Boga nie mász nic nie_podobnego.

Mt 19,27 Tedy odpowiádájąc Piotr rzekł mu: Otośmy my opuścili wszystko, á szlichmy zá tobą: Coż też nam (za to) będzie?