Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 8,16 Żaden też zápaliwszy świecę, nie nákrywa jej naczyniem, ábo kłádzie pod łoże: ále stáwią ná świeczniku, áby ci ktorzy wchodzą widzieli światło.

Łk 8,27 A gdy wyszedł ná ziemię, zábieżał mu z miástá onego mąż niektory co miał czárty od wiela czásów, i nie obłoczył się w odzienie, i nie mieszkawał w domu, ále w grobiech.

Łk 8,38 I prosił go on mąż od którego wyszli byli czártowie, áby był przy nim: ále go Jezus odpráwił, mowiąc,

Łk 8,52 A płákáli jej wszyscy i nárzekáli. A on rzekł, Nie płáczcie: [nie umárłáć] ále śpi.

Łk 9,40 I prosiłem uczniow twoich áby go wyrzucili, ále nie mogli.

Łk 9,56 Abowiem syn człowieczy nie przyszedł áby trácił dusze ludzkie, ále iżby záchowywał. I szli do drugiego miásteczká.

Łk 10,20 Wszakoż się z tego nie weselcie iż się wam duchowce poddáją: ále † rádszej † weselcie się, że imioná wasze zapisáne są w niebie.

Łk 11,4 A odpuść nam grzechy násze, boć i my odpuszczamy káżdemu winowajcy nászemu. A nie w wodz nas w pokuszenie, † ále nas wybaw ode złego. †

Łk 11,33 n A żaden swiece zápaliwszy, nie kładzie w skrytośći, áni pod korzec, ále na świecznik, áby ci ktorzy wchodzą widzieli [swiátła.] Swiec.

Łk 16,21 Chcąc też być násycon z odrobin ktore pádáły z stołu bogaczowe(go): ále i psi przychodząc lizáli wrzody jego.

Łk 16,30 A on rzekł, Nie ojcze Abráhámie, ále gdyby kto z umárłych szedł do nich, kájáliby się.

Łk 18,13 A celnik stánąwszy z dáleká, nie chciał podnieść i oczu na niebo: ále bił † w † piersi swe, mowiąc, Boże bądź miłościw mnie grzesznemu.

Łk 20,38 A Bog nie jest ci umárłych ále żywych: bowiem jemu wszyscy żywią.

Łk 21,33 Niebo i ziemiá przeminą, ále powieści moje nie przeminą.

Łk 22,26 Lecz wy nie ták: ále ktory jest niedzy wami więtszym, niech będzie jáko włodszy: á przełożony, jáko ten co służy.

Łk 22,36 Rzekł im tedy, ále teraz, kto ma mieszek, niechże go weźmie, także i sumki, á kto nie ma † niech † przeda płaszcz swoj á kupi miecz.

Łk 22,53 Gdym ná káżdy dzień bywał z wámi w kościele, nie ściągnliście rąk ná mię, ále tá jest godziná wászá, i zwierzchność ciemności.

Łk 23,28 A Jezus obrociwszy się do nich, rzekł, Corki Jerozolimskie nie nádemną płáczcie, ále nád sámy sobą i nád dziatkámi wászemi płáczcie:

Łk 23,41 A myć wżdy spráwiedliwie: bo słuszne uczynkow nászych odnosimy káránie: ále ten nic [nieprzystojnego] nie czynił.

Jn 1,8 Nie byłci on świátłością, ále iżby świádczył o światłości.