Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 8,10 Tedy im on rzekł, Wam ci dano znáć tájemnice krolestwá Bożego, ále inem tylko przez podobieństwá, áby widząc nie widzieli, á słysząc nie rozumieli.

Łk 8,16 A nie jestci żaden ktory by zápaliwszy świecę przykrył ją naczyniem ábo kładł pod łoże, ále ją stáwia w lichtarz áby ci ktorzy wchodzą widzieli świátło.

Łk 8,19 Przyszli potym k niemu mátká i brácia jego, ále go dojć nie mogli dla zgromadzenia ludu.

Łk 8,25 Tedy im rzekł: I gdzież jest wiará wásza? ále oni zlęknąwszy się dziwowáli się mowiąc jedni do drugich, I coż zacz jest ten że wiátrom i wodam rozkázuje a słucháją go?

Łk 8,52 A płákáli jej wszyscy i nárzekáli, ále on im rzekł, Nie płáczcie, boć nie umárłá ále śpi.

Łk 9,40 I prosiłciem zwolennikow twoich áby go wyrzucili, ále nie mogli.

Łk 9,42 A gdy się jeszcze przystępował, roztárgało go dyjabelstwo i rozszárpało, ále Jezus sfukał duchá nieczystego, i uzdrowił dziecię á wrocił je ojcu jego.

Łk 9,60 Na to mu powiedział Jezus, Daj pokoj: Niechaj umárli pogrzebują umarłe swoje, ále ty szedszy opowiedaj krolestwo Boże.

Łk 9,61 Tedy potym rzekł drugi: Pojdę zá tobą Pánie, ále mi dopuść żebych pirwej ty pożegnał, ktorzy są w domu moim.

Łk 11,4 I odpuść nam grzechy násze, boć też i my odpuszczamy wszytkim ktorzy nam są winni. Nie w_wodźże nas w pokuszenie, ále nas wybaw' od złe(go).

Łk 11,33 A żadenci świece zápalonej nie kłádzie do miejscá skrytego, áni pod korzec, ále do lichtarzá, áby ci ktorzy wchodzą widzieli świátło.

Łk 13,14 Ale odpowiedziawszy książę Bożnice gniewájąc się że Jezus w Sabbát uzdrawiał, rzekł do zgromádzenia, Sąć sześć dni w ktore trzebá robić, w ty tedy dni przychodźcie i będziecie uzdrowieni, ále nie w dzień Sobotni.

Łk 13,17 To gdy powiedział záwstydáli się wszyscy ci ktorzy się mu zastawowali, ále wszytko zgromadzenie radowáło się ze wszytkich chwalebnych spraw ktore się działy od niego.

Łk 13,23 I rzekł mu niektory, Pánie, Izali mało tych są ktorzy máją być zbawieni? ále on rzekł ku nim.

Łk 13,24 Stárajcie się abyście weszli ciásną fortką, bo powiedamci wam żeć ich wiele będą wnić chcieli ále nie będą mogli.

Łk 15,16 I żądał jakoby nátkał brzuch swoj łuszczynámi ktorych nie dojadáły wieprze, ále mu ich nikt nie dał.

Łk 15,28 Rozgniewał się tedy á nie chciał wnić, ále ociec jego wyszedszy, prosił go.

Łk 16,7 Zátym drugiemu rzekł, A ty jakoś wiele winien? tedy on rzekł, Sto korcy pszenice, ále mu on powiedział, Weźmiż tablice twe, á napisz ośm'dziesiąt.

Łk 16,15 Tedy im on rzekł, Wy jesteście ktorzy sámi siebie uspráwiedliwiacie przed ludźmi, ále Bog zná sercá wásze, ábowiem to co jest u ludzi wyniosłego, obrzydłe jest przed Bogiem.