Wystąpienia 81-100 z 133
Łk 16,1 Mowił też i do uczniow swych: Był niektory człowiek bogáty ktory miał száfárzá: á ten był odniesion do niego, jákoby rozpraszał dobrá jego.
Łk 16,18 Ktożkolwiek opuszcza żonę swą, á drugą pojmuje, ten cudzołoży: á ktokolwiek od mężá opuszczoną pojmuje, też cudzołoży.
Łk 16,20 Był też niektory żebrak imieniem Łázarz, ktory leżał u wrot jego, wszytek owrzedziáły:
Łk 16,22 I zstáło się że umárł on żebrak, á odniesion był od ániołow ná łono Abráámowe. Umárł też i bogacz i pogrzebion jest w piekle.
Łk 16,25 I rzekł mu Abráám: Synu, wspomni żeś odebrał dobrá zá żywotá twego, á Łázarz tákże złe: á teraz też on ma pociechę, á ty męki cierpisz.
Łk 16,28 áby im świádectwo wydał iżby też oni nie przyszli ná to miejsce męki.
Łk 17,28 Tákże też jáko się działo zá dni Lotowych: Jedli i pili; kupowáli i przedawáli: szczepili i budowáli:
Łk 18,1 I powiedział im też podobieństwo, iż się záwżdy modlić potrzebá, á nie ustáwáć,
Łk 18,3 A w tymże też mieście byłá jedná wdowá: ktora chodziłá do niego, mowiąc: Uczyń mi spráwiedliwość z przeciwnikiem moim.
Łk 18,9 Rzekł też i do niektorych ktorzy ufáli sámi w sobie, jákoby byli spráwiedliwymi, á inszych sobie zá nic nie mieli, to podobieństwo.
Łk 18,15 Przynoszono mu też i dziateczki, áby się ich dotykał. Co widząc uczniowie, gromili je.
Łk 20,8 A Jesus im powiedział: A ja też wam nie powiem ktorą mocą to czynię.
Łk 20,32 Po wszytkich też umárłá i niewiástá.
Łk 21,2 Ujźrzał też i niektorą wdowę ubożuchną wrzucájącą dwá drobne pieniążki.
Łk 21,11 I wielkie trzęsienia ziemie będą miejscámi, i mory, i głody, stráchy też z niebá, i znáki wielkie będą.
Łk 21,16 Będziecie też wydáni od rodzicow i bráciej, i krewnych i przyjacioł: á niektore z was zámordują:
Łk 22,24 I wszczął się też miedzy nimi spor, ktoryby się z nich zdał być więtszym.
Łk 22,39 I wyszedszy, jáko był zwykł, szedł ná gorę Oliwną. A zá nim też szli i uczniowie.
Łk 22,55 A nánieciwszy ogień pośrzod sieni, gdy siedli społu, był też Piotr miedzy nimi.
Łk 22,68 á jeślibych też i zopytał, nie odpowiecie mi, áni wypuścicie.

Słowo: też (1593) 
