Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 10,35 A názájutrz, wyjął dwá groszá i dał gospodarzowi, i rzékł: Miéj stáránie o nim, á cokolwiek nád zwysz wydasz, ja gdy sie wrócę oddam tobie.

Łk 10,37 A on rzékł: Który uczynił miłosierdzié nád nim. I rzékł mu Jesus: Idźże, i ty uczyń tákże.

Łk 10,39 A tá miáłá siostrę imieniem Máryją: która téż siedząc u nóg Páńskich słucháłá słowá jego.

Łk 10,41 A odpowiádájąc rzékł jéj Pan: Martho, Martho, trosczesz sie, i frásujesz około bárdzo wiela:

Łk 11,4 A odpuść nam grzéchy nászé: Gdyż i my odpusczamy káżdému nam winnému. A nie wwodź nas wpokuszenie.

Łk 11,7 A on zewnątrz odpowiedájąc rzékłby: Nie uprzykrzaj mi sie: już drzwi zámkniono, á dziatki moje są w łóżnicy ze mną: nie mogęć wstáć i dáć ci.

Łk 11,8 A jesli on będzie trwał kołácąc: powiedam wam, chociaż mu nie da wstawszy, przeto że jest przyjaciél jego: wszákóż dla przykrégo nálégánia jego, wstánie, i da mu ile mu go potrzebá.

Łk 11,11 A któryż z was ojcá prosi o chléb, zali mu da kámień? Abo o rybę, izali miásto ryby poda mu wężá?

Łk 11,14 I wyrzucał czártá, á on był niemy. A gdy wyrzucił czártá, przemówił niemy: i dziwowáły sie rzésze.

Łk 11,15 A niektórzy z nich mówili: Przez Beelzebubá książęciá czártowskiégo wyrzuca czárty.

Łk 11,16 A drudzy kusząc, domagáli sie znáku od niego z niebá.

Łk 11,17 A on skoro ujźrzał myśli ich, rzékł im: Wszelkié królestwo przeciw sobie rozdzieloné, będzie spustoszoné, i dóm ná dóm upádnie.

Łk 11,18 A jesliż i szátan rozdzielon jest przeciw sobie: jákóz sie ostoi królestwo jego? gdyż powiedacie iż ja przez Beelzebubá wyrzucam czárty.

Łk 11,19 A jesliż ja przez Beelzebubá wyrzucam czárty: synowie wászy przez kogo wyrzucáją? dlatego oni sędziámi wászymi będą.

Łk 11,24 Gdy duch nieczysty wynidzie od człowieká, chodzi po miejscách bezwodnych, szukájąc odpoczynku. A nie nálazszy, mówi: Wrócę sie do domu mego skądem wyszedł.

Łk 11,25 A przyszedszy, nájduje ji umieciony i ochędożony.

Łk 11,28 A on rzékł: I owszem, błogosłáwieni którzy słucháją słowá Bożégo, i strzegą go.

Łk 11,29 A gdy sie rzésze zbieżáły, począł mówić: Ten naród, jest naród złościwy: żąda znáku, á znák mu nie będzie dan, tylko znák Jonaszá proroká.

Łk 11,37 A gdy mówił, prosił go niektóry Phárizeusz áby obiedował u niego. Wszedszy tedy siadł do stołu.