Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 1,12 I wnet Duch wyrzucił go do pustyni.

Mk 1,13 I był tám, czterdzieści dni uszony od szátáná. I był z zwierzęty, á ánjołowie służyli je(mu).

Mk 1,14 Potym zaś gdy wydano Joháná, przyszedł Jezus do Gálilei przepowiedájąc Ewánielijon krolestwá Bożego, i mowiąc,

Mk 1,15 Iż wypełnił się czás, i przybliża się krolestwo Boże. Pokajcie się á wierzcie Ewánielijonu.

Mk 1,16 Záś przechadzając sie przy morzu Gálilejskim ujrzał Symoná i Andrzejá brátá jego rzucájące sieci w morze. Byli to rybitwi.

Mk 1,17 I rzekł im Jezus: podźcie zá mną, i uczynię was że będziecie rybitwi ludzi.

Mk 1,18 I wnet opuściwszy sieci swoje poszli zá nim.

Mk 1,19 A postąpiwszy z onąd máło, ujrzał Jákoba zebedeowego i Johána brátá jego i tych w łodzi zszywájące sieci, i wnet przyzwał je.

Mk 1,20 I opuściwszy ojcá swego Zebedeuszá w łodzi z najemniki, odeszli zá nim.

Mk 1,21 I weszli do Kápernaumá, i wnet wszedszy do szkoły w soboty náuczał.

Mk 1,22 I zumiewáli się nád náuką jego. Był bo uczący je jáko władzą mając, á nie jáko uczenie w piśmie.

Mk 1,23 I był w szkole ich człowiek w duchu nieczystym, i wołał mowiąc.

Mk 1,24 ia, co nam i tobie Jezusie Názáreński? Przyszedłeś zátrácić nas. Znam cię kto jesteś, święty Boży.

Mk 1,25 I zágroził mu Jezus mowiąc: Zániemiej i wynidź od niego.