Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 20,31 [Wziął ją i trzeci, tákże i oni siedm :] á nie zostáwili dziatek, á pomárli.

Łk 20,44 Dawid tedy názywa go Pánem: á jákoż jest synem jego?

Łk 21,4 Abowiem wszyscy ci z te(go) co im zbywáło wrzucili do dárow Bożych: á tá z niedostátku swego, wszytkie żywność ktora miáłá włożyłá.

Łk 21,7 I pytáli go mowiąc, Náuczycielu, kiedyż to wżdy będzie? á co zá znák gdy się to ma dziać?

Łk 21,8 A on rzekł, Baczcie żebyście nie byli zwiedzieni: Boć wiele ich przyjdzie w imię moje, mowiąc, że ja jestem: á czas ci się przybliżył: nie chodziesz tedy zá nimi.

Łk 21,16 [Będziecie też wydáni i od rodzicow, i bráciej, i krewnych, i przyjacioł,] á niektore z was zámordują.

Łk 21,21 Tedy ci co są w Judzie, niech zuciekáją ná gory: á ktorzy są w pośrzod jego, niech ustapią: á ci co są ná polách, niechaj nie wchodzą do niego.

Łk 21,23 A biádá brzemiennym i piersiámi karmiącym w onych dniach. Abowiem będzie ścisk wielki ná ziemi, á gniew w ludu tym.

Łk 21,25 I będą znáki ná słońcu i księżycu i gwiazdách: á ná ziemi uciśnienie narodow z rospáczej, morzá szumiącego i nawáłności.

Łk 21,28 A to gdy się dziać pocznie, poglądajcież á podnoście głowy wásze, iż się przybliża odkupienie wasze.

Łk 21,34 Miejciesz się sámi ná pieczy, áby kiedy nie były obciążone sercá wásze obżarstwem i opilstwem, i stáránim tego żywotá, á sprętká by ná was przyszedł dzień on.

Łk 21,36 A przetoż czujcie, modląc się ná káżdy czás, áby was tym poczciono żebyście uszli † tego † wszytkie(go) c przyść ma, á iżbyścue stánęli przed synem człowieczym.

Łk 21,37 I bywał w dzień w kościele náuczájąc: á w nocy wychodząc nocował ná gorze ktorą zowią oliwną.

Łk 22,17 A wziąwszy kubek, podziękowawszy rzekł, weźmicie ten [á podzielcie między się:]

Łk 22,25 A on im rzekł, Krolowie narodow pánująć nád nimi: á ktorzy nád nimi zwierzchności używáją, zowią je dobrodziejmi.

Łk 22,26 Lecz wy nie ták: ále ktory jest niedzy wami więtszym, niech będzie jáko włodszy: á przełożony, jáko ten co służy.

Łk 22,32 Alem ja prosił zá tobą áby nie ustáłá wiárá twa: á ty niekiedy náwrociwszy się, potwierdzaj brácią twą.

Łk 22,35 I rzekł im, gdym was posyłał bez mieszká i sumek † i botow †, zali wam czego nie dostáwało? á oni rzekli, nic.

Łk 22,36 Rzekł im tedy, ále teraz, kto ma mieszek, niechże go weźmie, także i sumki, á kto nie ma † niech † przeda płaszcz swoj á kupi miecz.