Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1561)

Wystąpienia 921-940 z 1380

Łk 16,16 Zakon i Prorocy áż po Janá, á od tych miast krolestwo Boże bywa opowiádano, á káżdy przeciw niemu gwałt czyni.

Łk 16,18 Kożdy ktory opuszcza żonę swoję, á drugą pojmuje, cudzołoży: á ktory od mężá opuszczoną pojmuje, cudzołoży.

Łk 16,19 Był jeden człowiek Bogáty, ktory sie obłoczył w Páwłokę i w Bisior, á używał ná kożdy dzień okazále.

Łk 16,21 chcąc być násycon odrobinámi, co pádáły z stołu one(go) bogacza: á żaden mu nic nie dawał. Ale i psi przychodzili, á lizáli wrzody jego.

Łk 16,24 tedy wołájąc rzekł: Ojcze Abráhámie, smiłuj sie náde mną, á pośli Łázárzá, áby omoczywszy koniec pálcá swego w wodzie, ochłodził język moj, bo ciężką mękę cierpię w tym płomieniu.

Łk 16,25 I rzekł mu Abráhám: Synu, pámiętaj iżeś wiele dobrego wziął zá żywotá twe(go), á Łázarz tákież wiele złe(go), á ták też teraz ten jest w pocieszeniu: á ty też męki cierpisz:

Łk 16,26 á w tym wszystkim między námi á miedzy wámi wielka otchłań mocnie postánowioná jest: iż ktorzy by chcieli z_owąd przejść do was, nie mogą, áni z stámtąd do nas sie przeprawić.

Łk 17,2 Pożyteczniejsza jest jemu, gdyby kámień młyński był záwieszon u jego szyje, á był wrzucon w morze, niżliby miał zgorszyć jednego z tych máluczkich.

Łk 17,3 Miejcie sie ná dobrym báczeniu. Zgrzeszy-li przeciwko tobie brát twoj, szukaj go: á będzieli tego żáłował, odpuść mu.

Łk 17,6 I rzekł Pan: Byście mieli wiárę jako ziárno gorczyce, á rzeklibyście temu drzewu fidze leśnej, wykorzeń sie, i przesadź sie w morze, tedy by was usłucháło.

Łk 17,8 á nie (rychlej) mowi mu: Gotuj co bym wieczerzał. A przepásawszy sie służ mi, áż sie i nájem i nápiję, á potym ty będziesz jadł i pił?

Łk 17,16 i upadszy ná oblicze swe u nog jego dziękowáł mu: á ten był Sámárytanem.

Łk 17,17 Odpowiedziawszy tedy Jezus, rzekł: A zaż nie dziesięć ich jest oczyścionych? á dziewięć gdzie są?