Wystąpienia 901-920 z 1349
Łk 18,16 A Jezus przyzwawszy ich, rzekł, dopuśćcie dzateczkam przyść do mnie, á nie hámujcie ich: ábowiem tákowych jest krolestwo Boże.
Łk 18,22 A Jezus to usłyszawszy rzekł mu, jednegoś jeszcze niedostawa: [wszytko co masz poprzedaj] á rozdaj ubogim, á będziesz miał skarb w niebie á przyszedszy chodź zá mną.
Łk 18,26 Rzekli tedy ci co słucháli, á ktoż może być zbawion?
Łk 18,28 I rzekł Piotr, oto my opuścilichmy wszytko, á szliśmy zá tobą.
Łk 18,30 Ktoryby nie miał wziąć dáleko więcej tego czásu, á w przyszłym wieku żywot wieczny.
Łk 18,31 A wziąwszy z sobą onych dwanaście, rzekł ku nim, Oto wstępujem do Jeruzálem, á skończy się wszystko co nápisano jest przez Proroki, [synowi człowieczemu.]
Łk 18,33 A ubiczowawszy, zámordują go: á dniá trzeciego powstánie.
Łk 18,40 A Jezus stánąwszy rozkazał fo przywieść do siebie, á gdy się przybliżył, pytał go,
Łk 19,2 Ażci mąż ktore(go) zwano imieniem Zácheusz: á on był przedniejszym celnikiem, á tenże był bogáty.
Łk 19,3 I stárał się áby widział Jezusá ktoryby był: á nie mogł przed tłumem, bo był máłego wzrostu.
Łk 19,8 A stánąwszy Zácheusz, rzekł ku Pánu, Oto Pánie połowice dobr mych dawam ubogim: á jeśliżem w czym kogo podszedł wráca, w czwornasob.
Łk 19,11 A gdy oni tego słucháli, dokłádając powiedział podobienstwo, dlatego że był blisko Jeruzálem, á iż mnie báli że się wnet krolestwo Boże okázáć miáło.
Łk 19,21 Bom się bał ciebie, żeś jest człowiek srogi: bierzesz czegoś nie położył, á żniesz czegoś nie siał.
Łk 19,22 I rzekł mu, Z ust twych cię sądzę, zły sługo: wiedziałeś żem ja jest szłowiek srogi, biorąc czegom nie położył, á żnąc czegom nie siał:
Łk 19,23 A przeczżeś nie dał srebrá mojego na lichwę, á ja przyszedszy wziąłbych je był z użytkiem.
Łk 19,24 I rzekł tym ktorzy tuż stali, Weźmicie od niego grzywnę, á dajcie temu ktory ich ma dziesięć.
Łk 19,26 Powiedam ci twam , Iż wszelkiemu ktory ma, będzie dano: á od tego ktory nie ma, i to co ma, odejmą od niego.