Wystąpienia 881-900 z 1349
Łk 17,8 Ale zaż mu nie rzecze, ná gotuj cobych wieczerzał, á przepásawszy się służ mi, áż nájem i napiję: á potym ty jeść będziesz i pić?
Łk 17,11 I stáło się gdy szedł do Jeruzálem, á on przechodził przez pośrzodek Sámárycy i Gálilei:
Łk 17,16 I padł ná oblicze u nogi jego, dziękując mu: á ten był Sámárytan.
Łk 17,19 I rzekł mu, wstań á idź: wiárá twa záchowáła cię.
Łk 17,22 I rzekł do uczniow , przyjdać dni, gdyby będziecie żądáli oglądáć jeden ze dni syna człowieczefo, á nie oglądacie.
Łk 17,27 Jedli, pili, żenili się, i zá mąż wydawáli, áż do onego dniá ktorego wszedł Noe do Archy: i przyszedł potop, á wytracił wszytki.
Łk 17,31 Onego to dniá kto będzie ná dáchu, á naczynie jego w domu, niechajżeć nie schodzi bráć je: á kto ná polu, niechżeć się tákże nie wraca do tego co ná zad.
Łk 17,33 Ktobykolwiek usiłował záchowáć duszę swą stráci ją: á ktokolwiek by ją utrácił, obżywi ją.
Łk 17,34 Powiedam wam, onej nocy będą dwá ná łoży jednym: jednego wezmą á drugiego zostáwią.
Łk 17,35 Dwie będą mleć społu: jedneć wezmą á drugą zostawią.
Łk 17,36 † Będąć dwá ná polu: jeden będzie wzięt: á drugi zostáwion będzie. †
Łk 18,1 I powiedział im też podobieństwo k te(go) iż się záwżdy modlić potrzebá á nie ustawáć
Łk 18,2 Mowiąc, był niektory sędzia w niektorym mieście, ktory się Bogá nie bał, á człowieka się nie wstydał.
Łk 18,4 Lecz nie chciáł do czásu, á potym mowił sam w sobie, áczci się i Bogá nie boję, i człowieká się nie wstydam:
Łk 18,9 Rzekł też † i † do niektorych ci ták o sobie trzymali że byli sprawiedliwymi, á insze sobie kece ważyli, to podobieństwo:
Łk 18,10 Dwoje ludzi zstąpiło do kościołá modlić się: jeden Fáryceusz á drugi celinik.
Łk 18,14 Powiedam wam, odszedł ten uspráwiedliwionym do domu swe(go) więcej niźli on: ábowiem ktokolwiek się podwyższa, będzie uniżon, á kto się uniża będzie podwyższon.
Łk 18,15 Przynoszono mu też i dziateczki áby się ich dotykał: á widząc uczniowie, gromili je.