Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1561)

Wystąpienia 881-900 z 1380

Łk 13,31 W onże dzień, przystąpili niektorzy z Fáryzeuszow, mowiąc do niego: Wynidź, á idź stąd precz, bo cie chce Herod zábić.

Łk 13,32 I rzekł im: Idźcie á powiedzcie tej liszce: Oto wyganiam dyjabelstwá, i uzdrawiánia spráwuję dziś i jutro, á trzeciego dniá będę skonan.

Łk 13,34 Jeruzálem, Jeruzalem, ktore zábijasz proroki, á kámionujesz te ktore posyłają do ciebie. Jáko wiele_kroć chciáłem zgromádzić syny twoje, jáko ptak gniázdo swoje pod skrzydłá, á nie chciáłoś?

Łk 14,1 A stáło sie jest gdy wszedł Jezus do domu niektorego książęcia Faryzejskiego w sobbotę áby jádł chleb, á oni go podstrzegáli.

Łk 14,5 I odpowiádájąc do nich rzekł: Ktorego z was Osieł álbo Woł, wpádnie do jámy, á za go nie wnetże wyciągnie w dzieńże Sobbotni.

Łk 14,9 tedy by przyszedszy ten ktory ciebie i onego wezwał, rzekł do ciebie: Daj temu miejsce, á ty począłbyś z zápálánim mieć ostátnie mieśce.

Łk 14,11 Bo kożdy ktory sie podwyższa, będzie poniżony, á kto sie poniża będzie podwyższon.

Łk 14,12 Mowił też i ku temu ktory go był wezwał. Kiedy spráwujesz obiad álbo wieczerzą, nie wzywaj przyjacioł twoich, áni bráciej twojej, áni powinowátych, áni sąsiádow bogátych, by cie też záś i oni nie odprosili do siebie, á stáłobyć sie oddánie:

Łk 14,14 á błogosłáwiony będziesz: Albowiem nie mają czym oddáć tobie: ále będzie tobie to odpłácono czásu zmartwych_wstánia spráwiedliwych.

Łk 14,18 I poczęli sie społem wszystcy wymáwiáć. Pierwszy mu rzekł: Kupiłem wieś: á toć muszę iść i oględáć onę, proszę cie, miej mie zá wymowionego.

Łk 14,19 A drugi rzekł: Kupiłem pięć jarzm wołow, á to idę ich kosztowáć, proszę cie miej mie zá wymowionego.

Łk 14,20 A drugi rzekł: Pojąłem żonę, á ták nie mogę przyść.

Łk 14,21 Wrociwszy sie tedy sługá, zwiástował to pánu swemu. Tedy rozgniewawszy sie gospodarz, rzekł słudze swemu: Wynidź co rychlej ná ulice i przecznice mieśckie, á ubogie, i chore, ślepe i chrome w_wiedź tu.

Łk 14,23 I rzekł Pan słudze: Wynidź ná drogi, i ná zapłotki: á przymuś wniść, áby sie nápełnił dom moj.

Łk 14,26 Jeśli kto idzie do mnie, á nie ma w nienawiści ojcá swego i mátki, i żony, i synow, i bráciej, i siostr, á nád to jeszcze, i dusze swojej, nie może być moim zwolennikie(m).

Łk 14,27 A kto nie niesie krzyżá swego, á nie idzie zá mną, nie może być moim zwolennikiem.

Łk 14,29 áby lepak záłożywszy grunt, á nie mogąc dokonáć, wszystcy ktorzy by to widzieli, nie jęli sie pośmiewáć s niego,