Słowo: á (1593) 
Wystąpienia 861-880 z 1173
Jn 5,25 Záprawdę, záprawdę wam powiedam; żeć idzie godziná i teraz jest, gdy umárli usłyszą głos Syná Bożego, á ktorzy usłyszą, ożyją.
Jn 5,29 I wynidą, ci ktorzy dobrze czynili, ná powstánie żywotá: á ktorzy źle czynili, ná powstánie sądu. $
Jn 5,30 Nie mogęć ja sam od siebie nic czynić. Jáko słyszę, sądzę: á sąd moj jest spráwiedliwy: Iż nie szukam wolej mojej, ále wolej tego ktory mię posłał.
Jn 5,39 Rozbierajcie pismá: gdy się wam zda że w nich żywot wieczny macie: á oneć są ktore świádczą o mnie:
Jn 5,40 á do mnie przyść nie chcecie, ábyście mieli żywot.
Jn 5,43 Jaciem przyszedł w imię Ojcá mego, á nie przyjmujecie mię: jeśliby przyszedł inny w imię swe onego przyjmiecie.
Jn 5,44 Jákoż wy możecie wierzyć, ktorzy się w chwale jedni od drugich kochacie: á chwały ktora od sámego Bogá jest, nie szukacie?
Jn 6,11 Wziął tedy Jesus on chleb: á dzięki uczyniwszy, rozdał siedzącym. tákże i z ryb ile chcieli.
Jn 6,17 A wsiadszy w łodź, jecháli zá morze do Káphárnaumá, á już się było zmierzkło: á Jesus był nie przyszedł do nich.
Jn 6,19 Gdy tedy odpłynęli jákoby ná dwudziestu i piąci ábo ná trzydzieści stájow: ujźrzeli Jesusá chodzącego po morzu, á przybliżájącego się ku łodzi, i ulękli się.
Jn 6,21 A ták go chcieli wziąć do łodzi: á nátychmiast łodź przypłynęłá do ziemie do ktorej jácháli.
Jn 6,22 Názájutrz, rzesza ktora stałá zá morzem, bacząc że tám nie było drugiej łodzi tylkoż oná jedná, á iż Jesus nie wszedł był w łodź z uczniámi swemi, ále sámi uczniowie jego ujecháli:
Jn 6,23 á drugie łodzie przyszły były od Tyberyjády, nie_dáleko mieścá gdzie jedli chleb po Páńskim dziękczynieniu.
Jn 6,35 Jamci jest chleb żywotá: kto do mnie przychodzi, łáknąć nie będzie: á kto wierzy w mię, nigdy nie uprágnie.
Jn 6,37 Wszytko co mnie dawa Ociec, do mnie przyjdzie: á tego co do mnie przyjdzie, nie wyrzucę precz.
Jn 6,40 A táć jest wola Ojcá mego, ktory mię posłał: iżby káżdy ktory widzi Syná, á wierzy weń, miał żywot wieczny: á ja go wskrzeszę w ostátni dzień. $
Jn 6,44 Żadenci do mnie przyść nie może, jeśli go Ociec ktory mię posłał, nie pociągnie: á ja go wskrzeszę w ostáteczny dzień.
