Słowo: á (1577) 
Wystąpienia 861-880 z 1349
Łk 16,7 Potym drugiemu rzekł, á ty wieleś wienien? á on rzekł, sto korcy pszenice. I rzekł mu, wieźmisz zapis swoj, á nápisz ośmdziesiąt.
Łk 16,10 Kto wierny w máłe, i w wielu wierny jest: á kto w máłe niespráwiedliwy, i w wielu niespráwiedliwy jest.
Łk 16,13 Żaden sługá dwiemá pánom służyć nie może: bo ábo jednego będzie miał w nienawiści, á drugiego miłowáć będzie: ábo ku jednemu przystánie, á dugiego wzgardzi. Nie możecie Bogu służyć i Mámonowi.
Łk 16,16 Zakon i prorocy áż do Janá: odtychmiast krolestwa Boże opowiedáją, á káżdy się do niego ciśnie.
Łk 16,18 Ktożkolwiek opuszcza żonę swą á drugą pojmuje, cudzołoży, á ktokolwiek od męża opuszczona pojmie, cudzołoży.
Łk 16,19 [† I † był niektory człowiek bogáty,] á obłoczył się w purpurę i w subtyłne płotno, á ná k'[ażdy dzień był dobrej myśli okazále.
Łk 16,22 I przydáło się że umárł onb ubogi, á odniesion był od ánjołow ná łono Abráhámowe: umárł też i bogacz, i pogrzebion jest:
Łk 16,23 A w piekle podniowszy oczu swoich gdy był w mekád, ujźrzał Abráhámá z dáleká, á Łázárzá ná łonie jego.
Łk 16,24 On tedy záwoławszy rzekł, Ojcze Abráhámie zmiłuj się náde mną, á pośli Łázárzá, áby omoczył koniec pálcá swego w wodzie, á ochłodził język moj, boć boleję w tym płomieniu.
Łk 16,25 I rzekł Abráháam, synu, rospomni żeś ty brał dobrá twe zá żywotá twego, á Łázarz tákże złe: á teraz onci ma pociechę, á ty bolejesz.
Łk 17,3 Miejcie się sámi ná pieczy. † A † jeśliżby zgrzeszył przeciw tobie † brát teoj, strofuj go: á jeśliżby się uznał, odpuść mu.
Łk 17,6 A Pan rzekł, Jeślibyście mieli wiárę jáko ziárno gorczyczne, á rzeklibyście temu to Sykáminowi, wyrwi się z korzenia á wszadz się w morzu, tedyćby was usłuchał.
Łk 17,7 I ktoż was jest coby miał sługę orzącego ábo pásącego, [ktory gdyby się z polá wrocił] nátychmiastby mu rzekł, chodź á siądź.
