Wystąpienia 821-840 z 1349
Łk 13,22 A przechadzał się po miástách i miásteczkách náuczájąc, á to idąc w drogę do Jeruzálem.
Łk 13,23 I rzekł mu niektory: Pánie, izali máło tych co máją być zbáwieni? á on rzekł ku nim:
Łk 13,24 Usiłujcie ábyście weszli [ciásną fortką], bo powiedam ci wam żeć ich wiele będą wniść chcieli á nie będą mogli.
Łk 13,25 Potym gdy [wstánie] gospodarz i zámknie drzwi, á poczniecie stać ná dworze i kołátáć we drzwi mowiąc: Pánie, pánie otworz nam; á odpowiedájąc rzeczę wam: nie znam was, skąd jesteście?
Łk 13,28 Tám będzie płácz i zgrzytánie zębow, gdy ujźrzycie Abráhámá i Jzááká, i Jákobá, i wszytki proroki w krolestwie Bożym, á siebie precz wyrzuconych.
Łk 13,30 f A oto są ostátecznemi, ktorzy będą pierwszemi, á są pierwszy ktorzy będą ostátecznemi.
Łk 13,31 W onże dzień przyszli niektorzy z Fáryzeuszow mowiąc mu: wynidź á idz stąd; bo cię Herod chce zábić.
Łk 13,32 I rzekł im: szedszy mowcie temu lisowi: Oto wyrzucam czárty i wykonywam uzdrawiánia dziś i jutro, á trzeciego dniá koniec mieć będę.
Łk 13,34 Jeruzálem, Jeruzálem, ktore zábijasz proroki, á kámienujesz ty ktorzy są do ciebie posłáni, ilekrociem chciał zebráć dziatki twe jáko kokosz kurczątká pod skrzydłá, á nie chcieliście?
Łk 14,1 I stáło się gdy on przyszedł do domu Książęcia niektorego z Faryzeuszow w szábát jeść chlebá, á oni go postrzegáli.
Łk 14,9 A przyszedszy ten ktory ciebie i onego wezwał, rzekłby tobie, daj temu miejsce: á tedybyś ze wstydem począł trzymać pośledniejsze miejsce.
Łk 14,11 Bo wszelki co się wynosi zniżon będzie: á kto się uniża wywyższon będzie.
Łk 14,18 Lecz się wszyscy do jednego wymáwiać poczęli. Pierwszy mu rzekł: kupiłem rolą i mam potrzebę wyniść á oglądáć ją: proszę cię miej mię zá wymowionego.
Łk 14,20 A drugi rzekł, Żonem pojął á dlategoż przyść nie mogę.
Łk 14,22 I rzekł sługá, Pánie stáło sie jákoś rozkazał, á jeszcze miejsce jest.
Łk 14,23 I rzekł Pan ku słudze: Wynidź ná drogi i miedzy opłotki, á przymuś wniść áby był nápełnion dom moj.
Łk 14,25 I zbieżáło sie do niego wiele tłumow: á obrociwszy się rzekł do nich,
Łk 14,26 Jeśliż kto idzie do mnie, á nie ma w nienawiści ojcá swego i mátki i żony i dzieci i bráciej i siostr, jeszcze też i dusze swojej , nie może być mym uczniem.