Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: á (1577)

Wystąpienia 801-820 z 1349

Łk 12,46 Przyjdzie pan sługi onego w dzień w ktory się nie nádziewa, á w godzinę ktorej nie wie: i rozetnie go, á cząstkę jego z niewierniki położy.

Łk 12,47 On zásię sługá ktory wiedział wolą páná swego, á nie przygotował się, áni czynił wedle jego wolej, wielce będzie karan.

Łk 12,48 A ktory nie wiedział, wszákożby czynił co godnego karánia, mniej będzie karan: A ktoremukolwiek wiele dano, wiele od niego szukáć będą: á ktoremu wiele odłożono, tym więcej będą chcieć od niego.

Łk 12,50 Ponurzeniem też mam być ponurzon, á jákom jest ściśnion áż się to dokończy?

Łk 12,52 Abowiem odtąd będzie ich pięć w domu jednym rozłączonych, trzej przeciwko dwiemá, á dwá przeciwko trzem.

Łk 12,53 Odłączy się ociec od syná, á syn od ojcá: Mátká będzie przeciw dziewce, dziewká przeciw mátce, świekrá przeciw niewiástce, á niewiástká przeciw świekrze swej.

Łk 12,56 Obłudnicy, postáwy niebá i ziemie doświádczáć umiecie: á tego to czásu [nie doświádczácie?]

Łk 12,58 Gdy tedy idziesz z twym przeciwnikiem do urzędu, stárajże się w drodze jákobyś wolen był od niego: by cię snadź nie pociągał przed sędziego, á sędzia by cię podał opráwcy, á opráwcá by cię wrzucił do więzienia.

Łk 13,6 Powiedział też to podobieństwo, Miał niektory figę wsádzoną w winnicy swojej, á przyszedszy szukał ná niej owocu, i nie nálazł.

Łk 13,7 I rzekł ku winarzowi, oto trzy látá przychodzę szukájąc owocu ná tej widze, á nie nájduję: [wytnisz ją: przeczy ziemię bez użytku zástąpiłá?]

Łk 13,9 Owa snadź poda owoc: á jeśli nie, więc ją ná potym wytniesz.

Łk 13,11 A oto byłá niewiástá, ktora miáłá duchá niemocy od ośminaście lat: á byłá skurczona i nie mogłá się żadną miárą rozkurczyć.

Łk 13,13 I włożył ná nię ręce; á nátychmiast rozprostowáłá się i chwaliłá Bogá.

Łk 13,14 A odpowiedziawszy przedniejszy z zgromádzenia gniewájąc się, że Jezus w szábát uzdrawiał, rzekł do onego tłumu: Sąć sześć dni w ktore trzebá robić; w ty tedy przychodząc leczcie się, á nie w dzień sobotni.

Łk 13,17 A gdy on to mowił, záwstydáli się wszyscy przeciwnicy jego, á wszytek tłum rádował się, ze wszytkich zacnych spraw, ktore się działy od niego.

Łk 13,18 I mowił Jezus: Komuż podobne jest krolestwo Boże; á komu je przypodonię?

Łk 13,19 Podobne jest ziárnu gorczycznemu, ktore wziąwszy człek wrzucił do ogrodá swe(go) i urosło, i stáło się drzewem wielkim, á ptaszkowie niebiescy gnieżdżą się ná gáłązkách jego.