Słowo: á (1577) 
Wystąpienia 781-800 z 1349
Łk 12,3 A przetoż coście w ciemnościách mowili, ná jáśni słycszeć będzie: á coście w ucho mowili w zámknieniu, ná dáchoch będzie obwoływano.
Łk 12,4 A mowie wam przyjaciołom moim, Nie bojcie się tych ktorzy zábijáją ciáło, á potym coby dálej mieli czynić, nie máją.
Łk 12,6 Jzali piaci wroblikow nie przedáją zá dwá pieniążki? á jeden z nich nie jest w zápámiętániu przed Bogiem.
Łk 12,7 Aleć i włosy głowy wászej wszytki są zliczone: á przetoż się nie bojcie: zacniejszyście † wy † nád wiele wrobli.
Łk 12,15 I rzekł do nich, Baczciesz á strzeście się łákomstwá: gdyż nie w tym coby komu zbywáło z májęności jego [żywot jego jest.]
Łk 12,18 I rzekł, To uczynię: pokáżę stodoły moje á nowsze pobuduję: á tám zbiorę [wszytki urodzaje moje i dobra moje: †
Łk 12,20 I rzekł mu Bog, Bez rozumny tejże nocy dusze twej upomináć się będą od ciebie, á coś nágotował, [komuż będzie?]
Łk 12,21 Tákci jest ten ktory sobie skárbi, á nie jest w Bogu bogátym.
Łk 12,23 [Wiekszać jest duszá niż żywność, á ciáło niźli odzienie]
Łk 12,24 Przypátrzć tesz się krukom iż nie sieją áni żną: ktorzy nie máją spiżárniej, áni stodoły, á Bog karmi je: jákoż dáleko więcej wy jesteście zacniejszymi ptacy?
Łk 12,27 Przypátrzciesz się kwiátkom jáko rostą, nie prácują, áni przędą: á powiedam wam, że i Salomon we wszytkiej swej chwale nie był tak ubránym, jako jedno z tych.
Łk 12,28 A jeśliż trawa ktora dziś jest ná polu, á jutro będzie w piec wrzucona, ták Bog przyodzirwa, jákoż więcej was máło wierni?
Łk 12,31 Owszem szukajcie krolestwá Bożego, [á to † wszytko † przydano wam będzie.]
Łk 12,33 Poprzedajcież májętności wásze á dajcie jałmużnę, Czyńcie sobie mieszki krote nie zwiotszeją, skarb nieustáwájący w niebiesiech, gdzie złodziej nie dochodzi, áni mol psuje.
Łk 12,37 Sczęśliwi oni słudzy, ktore przyszedszy pan znajdzie czujące: Amen powiedam wam, iż się przepasze á posádzi je, á przechadzájąc się będzie im służył.
Łk 12,38 A jeśliby przyszedł zá wtorą strażą, i przyszedłby zá trzecią strażą, á tákżeby nálazł, szczęśliwiż są słudzy oni.
Łk 12,39 A to wiedzcie, iż gdyby wiedział gospodarz ktorej godziny złodziej przychodzi, czułciby wżdy, á nie dopuściłby podkopáć domu swego.
Łk 12,42 A Pan rzekł, ktoryż wżdy jest wierny á roztropny száfarz, ktorego pan postánowi nád czeládzią swoją, áby im w czás rozdał obrok zámierzony.
