Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Łk 8,46 A Jesus rzekł: Tknął się mnie ktoś. bo ja wiem że moc wyszłá ode mnie.

Łk 9,24 Bo kto by chciał duszę swoję záchowáć, stráci ją: Bo kto by strácił duszę swą dla mnie: ten ją záchowa.

Łk 9,26 Bo kto by się wstydził mnie i słow moich, tego się Syn człowieczy wstydzić będzie kiedy przyjdzie w májestacie swym i Ojcowskim, i świętych ániołow.

Łk 9,48 i rzekł im; Ktobykolwiek przyjął to dzieciątko w imię moje, mnie przyjmuje: á ktokolwiek mnie przyjmuje, przyjmuje onego ktory mię posłał. Abowiem ktoć jest mniejszym miedzy wszystkimi wámi tenci jest więtszym.

Łk 10,16 Ktoć was słucha, mnie słucha: á kto wámi gárdzi, mną gárdzi. A kto mną gárdzi, gárdzi onym ktory mię posłał.

Łk 10,22 Wszytkoć mnie jest podano od Ojcá mego. A żaden nie wie kto jest Syn, jedno Ociec: i kto jest Ociec, jedno Syn, á komu by chciał Syn objáwić.

Łk 11,6 ábowiem przyjaciel moj przyszedł do mnie drogi, á nie mam co przedeń położyć.

Łk 11,23 Ktoć nie jest ze mną, przeciw mnie jest: á kto nie zgromadza ze mną, ten rozprasza.

Łk 12,9 A ktory się mnie záprzy przed ludźmi, będzie záprzan przed ánioły Bożymi.

Łk 13,27 I rzecze wam: Nie znam was skądeście: odstąpcież ode mnie wszyścy robotnicy niepráwości.

Łk 14,26 Jeśli kto idzie do mnie, á nie ma w nienawiści ojcá swego i mátki, i żony i dzieci, i bráciej i siostr, jeszcze też i dusze swojej nie może być uczniem moim.

Łk 16,3 I mowił on száfarz sam w sobie: Coż uczynię gdyż pan moj odejmuje ode mnie száfárstwo? kopáć nie mogę, żebráć się wstydzę.

Łk 18,13 A Celnik stojąc z dáleká, nie chciał áni podnieść oczu w niebo: ále się bił w piersi swoje, mowiąc: Boże bądź miłościw mnie grzesznemu.

Łk 18,16 Lecz Jesus przyzwawszy ich, rzekł: Dopuśćcie dziateczkom przychodzić do mnie, á nie zábraniajcie im tego: ábowiem tákowych jest krolestwo Boże.

Łk 22,28 lecz wy jesteście ktorzyście wytrwáli przy mnie w pokusách moich.

Łk 22,37 Abowiemci wam powiedam; iż jeszcze potrzebá áby się we mnie wypełniło ono pismo. I policzon jest miedzy złośnikámi. Boć te rzeczy co o mnie są nápisáne, koniec máją.

Łk 22,42 mowiąc: Ojcze, jeśli chcesz, przenieś ode mnie ten kielich. A wszákże nie mojá wola, ále twojá niechaj się zstánie.

Łk 22,61 A Pan obrociwszy się pojźrzał ná Piotrá. I wspomniał Piotr ná słowo Páńskie, jáko mu był powiedział: Iż pierwej niż kur zápieje, trzykroć się mnie záprzysz.