Słowo: ale (1561) 
Wystąpienia 61-80 z 246
Mt 23,12 Ale kto by sie podwyższył, ten będzie poniżon: I kto by sie poniżył, ten będzie podwyższon.
Mt 23,13 Ale biádá wam Szkrybowie i Fáryzeuszowie, ludzie pokryci: iż zámykacie Krolestwo niebieskie przed ludźmi bo tám sámi nie wchodzicie: áni tym co by wniść chcieli dopuszczacie.
Mt 23,16 Biadá wam Wodzowie ślepi, ktorzy powiádacie: Ktokolwiek przysięże ná kościoł, to nic: Ale kto by przysiągł ná złoto kościelne, ten już winien.
Mt 24,13 Ale kto będzie trwał áż do końcá, ten będzie zbáwiony.
Mt 24,20 Ale oto proście by nie przyszło wam uciekáć zimie álbo w Sobotę.
Mt 24,48 Ale jeśliby rzekł on zły sługá w sercu swoim: Omieszkawa á odwłoczy pan moj przyść,
Mt 25,2 Ale z nich było pięć głupich, á pięć bácznych á roztropnych.
Mt 25,6 Ale w połnocy stáło sie wołánie: Oto oblubieniec idzie, wynidźcie przeciwko niemu.
Mt 25,18 Ale ten ktory był wziął tylko jednę, odszedszy, zákopał ją w ziemi, i skrył pieniądze Páná swego.
Mt 25,31 Ale gdy przyjdzie syn człowieczy w Májestacie swoim, i wszyscy Anijołowie z nim, tedy usiędzie ná stolcu Májestatu swego:
Mt 26,5 Ale też i to mowili: Nie w dzień święty, by lepak nie byłá trwogá ábo rozruch miedzy ludźmi.
Mt 26,6 Ale gdy był Jesus w Betánijej, u Simoná Trędowátego w domu,
Mt 26,10 Ale wiedząc to Jesus, rzekł im: Czemu to zá złe macie tej niewieście? Iścieć dobry uczynek spráwiłá jest we mnie.
Mt 26,32 Ale gdy záś zmartwych_wstánę, uprzedzę was do Gálilejej.
Mt 26,56 Ale sie to wszytko stáło, áby sie wypełniły pismá Prorockie. Tedy zwolennicy wszyscy opuściwszy go uciekli.
Mt 26,59 Ale ono Książę kápłáńskie, i on wszystek zbor, nábywáli fałszywego świádectwá przeciwko Jezusowi, chcąc go ná śmierć wydáć,
Mt 26,63 Ale Jezus milczał. A przełożony kápłáński rzekł do niego: Poprzysięgam cie przez Bogá żywego, ábyś nam powiedział, jeśliżeś ty jest Krystus syn Boży.
Mt 26,70 Ale on záprzał sie przed wszystkimi, mowiąc: Nie wiem co powiádasz.
Mt 27,7 Ale nárádziwszy sie, kupili zá nie rolą gárnczarską ná chowánie zmárłych pielgrzymow.
Mt 27,15 Ale ná on dzień uroczysty zwykł Stárostá wypuszczáć ludu wolno jednego więźniá ktorego by chcieli:
