Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 6,37 Rozpuść je, áby szedszy do okolicznych folwárkow i wsi nákupili sobie chlebow, bo nie máją co jeść.

Mk 6,42 I wziąwszy pięcioro chlebá i dwie rybie, wejrzawszy w niebo, błogosłáwił, á łamiąc chleby dawał uczniom swoim áby przed nie kłádli, i dwie rybie podzielił wszytkim.

Mk 6,46 I wnet przymusił ucznie swoje wniść w łodź, áby się naprzod przepráwili ná drugi brzeg ku Betsáidzie, áżby on odpuścił tłuszczą.

Mk 7,24 A wstawszy stámtąd szedł do gránic Tyrskich i Sydońskich, i wszedszy do domu, nie chciał áby o nim kto wiedział, i nie mogł się utáić.

Mk 7,26 A niewiástá byłá Grecska, rodem z Syrofenicyjej, i prosiłá go áby czárta wyrzucił z corki jej.

Mk 7,32 I przywieźli mu głuchá momotliwego, i prosili go áby nań rękę włożył.

Mk 7,36 I rozkazał im áby żadnemu nie powiedáli, ále czym on pilniej im zákázował, tym więcej przepowiedáli.

Mk 8,6 I rozkazał tłuszczy sieść ná ziemi, á wziąwszy siedmioro chlebá uczyniwszy dzięki, połamał i dał uczniom swoim, áby przed nie kłádli, i położyli przed tłuszczą.

Mk 8,7 I mieli trochę rybek, á gdy błogosłáwił, rzekł, áby i oni położyli.

Mk 8,22 I przyszedł do Betsáidy, i przywiedli mu ślepego, i prosili go áby się go dotknął.

Mk 8,30 I zagroził im áby tego nikomu nie mowili o nim.

Mk 9,9 Gdy zásię oni z gory szli zakazał im áby nikomu nie powiedáli co widzieli, jedno áżby syn człowieczy wstał z martwych.

Mk 9,11 I pytáli go mowiąc, Co mowią w piśmie uczeni, iż potrzeba áby Helijasz przyszedł pierwej?

Mk 9,12 On záś odpowiedájąc rzekł im, Helijasz jednák przyszedszy pierwej nápráwi wszytko i co nápisano ná syná człowieczego, áby wiele ucierpiał i zgárdzon był.

Mk 9,18 A gdzie go kolwiek pochwyci roztrąca go i ślini i zgrzyta zębámi swemi, i schnie, i mowiłem uczniom twoim áby go wyrzucili, i nie mogli.

Mk 9,30 I stámtąd wyszedszy szli przez gálileą, á nie chciał áby kto wiedział.

Mk 9,42 A ktokolwiek by też jednego z tych maluczkich ktorzy w mię wierzą obráził, lepiej áby mu był włożon młyński kámień około szyje jego, á iżby wrzucon do morzá.

Mk 10,13 I przyniesiono mu dziatki áby się ich dotknął. Uczniowie záś bronili niosącym.

Mk 10,45 Bo i syn człowieczy nie przyszedł áby mu służono, ále służyć, i dáć duszę swą okupem zá mnogie.

Mk 10,48 I fukáli nań wiele (ich) áby milczał, ále on tym więcej krzyczał, synu Dawidow zmiłuj się náde mną.