Wystąpienia 61-80 z 282
Mk 3,12 A on bárzo im przygrażał, áby nie obiawiáli jego.
Mk 3,14 I uczynił áby byli dwánaście z nim, i áby je słał kazáć.
Mk 3,21 I gdy usłyszczeli jego, wyszli áby go jęli, abowiem mowili, iżby odszedł od rozumu.
Mk 4,21 I mowił im záli przychodzi świecá, áby pod korcem byłá położoná, álbo pod łożem? Zali nie dla tego áby ná świeczniku byłá postáwioná?
Mk 5,10 I prosili go bárzo, áby ich nie wyganiał z onej krajiny.
Mk 5,17 I prosić náczęli go, áby wyszedł z gránic ich.
Mk 5,18 I gdy wstępował w łodź, jął go prosić ktory od dyjabelstwá nágában był, áby był z nim,
Mk 5,32 I obeźrzał sie áby uźrzał onę, ktora to byłá uczyniłá.
Mk 6,9 ále obute w boty, i áby nie obłoczyli sie we dwie sukni.
Mk 6,12 I wyszedwszy kazáli áby pokutę czynili,
Mk 6,36 Opuść je, áby szedwszy do bliższych wsi i miasteczek kupili sobie pokármow ktoreby jedli,
Mk 6,39 I przykazał im, áby kazali sieść wszystkim gromádámi ná zielonym sienie.
Mk 6,41 I wziąwszy pięcioro chlebá dwie rybie, weźrzawszy w niebo, błogosłáwił, i dał zwolennikom swoim, áby kłádli przed nie, i dwie rybie rozdzielił wszytkim.
Mk 6,45 I nátychmiast przymusił zwolenniki swoje wstąpić w łodź, áby go uprzedzili przez morze do Betsaidy, dokąd by on nie rozpuścił ludu,
Mk 7,4 i z targu jeśli sie nie omyją nie jedzą, i innych wiele rzeczy jest, ktore dáne są im áby je chowáli, omywánie kielichow, i wiáderek, i státkow miedzianych, i łoż.
Mk 7,24 I zonąd wstawszy szedł na gránic Tiru i sidona, i wszedwszy w dom, nie chciał áby kto o nim wiedział, i nie mogł sie zátáić.
Mk 7,26 Abowiem byłá niewiástá pogáńská Syropheniszká rodem. I prosiłá go áby dyjabelstwo wyrzucił z corki jej.
Mk 7,32 I przywodzą mu głuchego i niemego, i prosili go áby włożył nań rękę.