Słowo: áni (1556) 
Wystąpienia 61-80 z 107
Łk 10,4 Nie chciejcie nosić worká áni kálety, áni obowia, i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie.
Łk 11,33 ۩ Żadny nie zápala swiece, á stáwia ją w skrytości áni pod wiertel, ále ná lichtarz, áby ktorzy wchodzą świátłość widzieli.
Łk 12,2 Abowiem nic nie jest zákrytego, coby nie było zjáwiono, áni tájemnego coby nie było wiedziano.
Łk 12,22 Rzekł też do zwolennikow swoich. Przeto powiádam wam. Nie chciejcie sie prácowáć o duszy wászej cobyście jedli, áni o ciele wászym, czym byście je przyoblekli.
Łk 12,24 Obaczajcie kruki, iż nie sieją, áni zna, ktorzy nie máją piwnice áni stodoły, á bog karmi je. Jáko więcej wy ważniejszy jesteście, niż oni.
Łk 12,26 Jeśli tedy áni tego co nam mejszego jest nie możecie, czemuż tedy o inne troskliwi jesteście.
Łk 12,27 Obaczajcie lilie jáko rostą, nie robią áni przędą. A powiádam wam, áni Sálomon we wszytkiej wielmożności swojej nie był ták przyodzian, jáko jedno z tych.
Łk 12,33 Przedawajcie ty rzeczy ktoremi władniecie, á dawajcie jáłmużnę. Czyńcie sobie worki ktore sie nie stárzeją. Skarb nieustawajacy w niebiesiech, gdzie sie złodziej nie przybliży, áni mol kázi.
Łk 12,47 A on sługá, ktory uznał wola páná swego, á nie nágotował sie, áni czynił podług wolej jego, Będzie Bit wielce.
Łk 14,12 Mowił też, i temu ktory go wezwał. Kiedy czynisz obiad, álbo wieczerzą, nie chciej wzywáć przyjacioł twoich, áni bráciej twoich, áni przyrodzonych, áni sąsiádow, áni bogaczow, áby też snadź i oni zásię ciebie nie wezwáli, á zstáłobyć sie oddánie.
Łk 16,26 A w tych wszytkich rzeczach miedzy námi á wámi przepaść wielka utwierdzona jest, iż ci ktorzy chcą zowąd prześć do was, nie mogą, áni zonąd do nas się przepráwić.
Łk 17,21 áni będą mowić: Oto tu álbo oto ondzie. Bowie(m) oto krolestwo boże w was jest.
Łk 17,23 I będą wa(m) mowić: oto tu, i oto ondzie. Nie chciejcie wychodzić, áni náśládujcie.
Łk 18,4 I nie chciał prez wielki czás. Ale potym rzekł sam w sobie. Acz sie bogá nie boję, áni człowieká nie wstydam,
