Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: je (1593)

Wystąpienia 61-80 z 155

Mk 9,2 A po sześci dniách wziął Jesus Piotrá i Jákubá i Janá: i wwiodł je ná gorę wysoką sámy osobno, i przemienił się przed nimi.

Mk 9,7 I zstał się obłok ktory je zásłonił: i przyszedł głos z obłoku, mowiąc: Ten jest Syn moj namilszy: tegoż słuchajcie.

Mk 9,36 I wziąwszy dzieciątko, postáwił je w pośrzod ich: á obłápiájąc je rzekł im:

Mk 9,47 A jeśli cię oko twe pogarsza, wyrzuć je: Lepiej jest tobie wniść jednookim do krolestwá Bożego, niżli májąc obie oczy, wrzuconym być do piekłá ognistego:

Mk 10,1 A stámtąd wstawszy, przyszedł ná gránice Judskie po onej stronie Jordanu: i zbieżáły się záś do niego rzesze. i uczył je zásię, jáko był zwykł.

Mk 10,6 Aleć od początku stworzenia mężczyznę i niewiástę uczynił je Bog.

Mk 10,13 I przyniesiono mu dziatki, áby się ich doknął. A uczniowie fukáli ná te co je przynosili.

Mk 10,16 I obłápiájąc je, i kłádąc ná nie ręce, błogosłáwił je.

Mk 11,2 i rzekł im: Idźcie do miásteczká ktore jest przeciwko wam: á nátychmiast wszedszy do niego, najdziecie ośle uwiązáne, ná ktorym jeszcze żaden z ludzi nie siedział: odwiązawszy je przywiedźcie.

Mk 11,3 A jeśliby wam kto rzekł; Co czynicie? Powiedzcie iż go Pan potrzebuje: á wnet je tu pośle.

Mk 11,4 A poszedszy náleźli oślę uwiązáne u forty ná dworze, gdzie się dwie drodze schadzáły: i odwiązáli je.

Mk 13,12 I wyda brát brátá ná śmierć, á ociec syná: i powstáną dzieci przeciw rodzicom, i będą je zábijáć.

Mk 14,18 A gdy oni siedzieli i jedli, rzekł Jesus: Záprawdę powiedam wam, iż jeden z was wyda mię, ktory je ze mną.

Mk 14,37 I przyszedł, á ználazł je śpiące. I rzekł Piotrowi: Symonie, śpisz? nie mogłżeś czuć jednej godziny?

Mk 14,40 A wrociwszy się, nálazł je zásię śpiące (bo oczy ich były obciążone) á nie wiedzieli co by mu odpowiedzieć.

Mk 16,8 A one wyszedszy, uciekły z grobu. ábowiem zjęło je drżenie i zumienie: á nikomu nic nie powiedáły. bo się bały.

Łk 2,9 A oto ánioł Páński stánął podle nich: á jásność Boża zewsząd je oświeciłá: i ulękli się wielką bojáźnią.

Łk 2,19 Lecz Máryja te wszytki rzeczy záchowywáłá, uważájąc je w sercu swoim.