Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 4,4 I stało się gdy siał że jedno padło podle drogi, á ptacy † niebiescy † przybyli i pojedli je,

Mk 4,7 A drugie pádło w ćiernie: á wzeszły ćiernia, i zágłuszył je, i nie dáło owocu.

Mk 4,30 I mowił, [komusz przypodobiemy] krolewstwo Boże? [ábo w ktorej przypowieści położymy je?]

Mk 5,28 Bo mowiłá, iż jeśli się tknę szat je, będę záchowáná.

Mk 6,7 I wezwał dwunaśćie, i począł je po dwu rozsyłáć: i dał im zwierzchhność nad duchy nieczystymi.

Mk 6,33 I widziáły je ony tłumy odchodzące: i poználi [go] mnodzy: i zbieżali się tám pieszo ze wszytkich miast, i uprzedzili je, i zeszli się do niego.

Mk 6,34 I wyszedszy ujrzał Jezus wielki tłum, á ruszony miłosierdziem nád nimi, iż byli jáko owce nie májące pásterzá, i począł je uczyć wielą rzeczy.

Mk 6,36 Rospuść że je, áby się rozszedszy do [okolicznych] wsi i miasteczek [nakupili sobie chlebow,] bo nie máją co jeść.

Mk 6,46 A odpráwiwszy je, odszedł ná gorę modlić się.

Mk 6,48 I ujzrzał je w onym płonieniu utrápione (ábowiem wiátr był im sprzećiwny.) A około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, chodząc po morzu: i chćiał je minąć.

Mk 8,3 A jeśli je opuszczę poszczące się [do domu] ich, ustáną ná drodze: ábowiem niektorzy z nich [zdáleká przyszli.]

Mk 8,9 (Bo było jedzących jákoby czterzy tysiące:) i rospuśćił je.

Mk 8,13 A opuściwszy je, wstąpił zásię w łodź, i odszedł ná drugą stronę.

Mk 8,31 I począł je náuczáć, że potrzeba synowi człowiecze mu wiele ćierpieć, i wzgárdzonym byc [od stárszych,] i przedniejszych ofiárownikow i uczonych w piśmie, i zámordowánym być, [á po trzech dnioch] powstáć.

Mk 9,2 A posześći dniách wziął Jezus Piotrá i Jákubá i Janá, [á wprowádził je] ná gorę wysoką sámy osobno, i przemienion jest przed nimi.

Mk 9,7 I stał się obłok ktory je zásłonił, i przyszedł głos z obłoku mowiąc, Ten jest syn moj namilszy, jegoż słuchajćie.

Mk 9,36 I wziąwszy dziećiątko postáwił że w pośrod ich, á piástując je ná rękach rzekł im,

Mk 9,47 A jeśliby oko twoje pogorszáło ćiebie, wyrzuć je: lepiej jest tobie wniść do krolestwá Bożego jednookim, niż májąc obie oczy wrzuconym być do Genny ogniowej.