Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Mk 9,2 A po sześciu dni wziął Jezus Piotrá, i Jákobá i Joháná, i wwiodł je ná gorę wysoką sámy osobno, i preobraził się przed nimi.

Mk 9,7 I był obłok zásłániájący je i wyszedł głos z obłoká mowiąc, Ten jest syn moj umiłowány tego słuchajcie.

Mk 9,36 I wziąwszy dzieciątko postáwił (je) wpośrzod ich, i obłápiájąc je rzekł im.

Mk 9,47 A jesli oko twoje obraża cię wyrwi je: dobrze tobie jest jednookiem wniść do krolestwá Bożego, niż obie oczy májąc, wrzuconym być do gehenny ognistej.

Mk 10,1 A Z onąd wstawszy przyszedł do gránic Judskich przez zá Jordanie, i zeszli się záś k niemu tłuszcze, i jáko zwykł był, záś je uczył

Mk 10,6 Ale od początku stworzenia: mężczyznę u niewiástę uczynił je Bog:

Mk 10,16 I obłápiájąc je (i) kłádąc ná nie ręce, błogosławił im

Mk 11,2 I rzekł im idźcie do miásteczká ktore (jest) przeciwko wam á wnet wszedszy do niego, najdziecie oślę uwiązáne, ná ktorym żadem człowiek nie siedział, owiążcie je, i przywiedźcie.

Mk 11,3 A jesli by wam kto rzekł, co to czynicie, rzeczcie iż Pan potrzebuje go, i wnet je pośle sám.

Mk 11,4 Poszli przeto, i náleźli oślę uwiązáne u forty, z nadworza ná rostániach, i odwiązáli je.

Mk 11,14 A odpowiedając Jezus rzekł jej, niech dalej z ciebie ná wieki nikt owocu nie je. I słyszeli uczniowie jego:

Mk 13,12 A wyda brát brátá ná śmierć, á ociec dziecię, i powstáną dzieci przeciw rodzicom, i będą je zábijáć:

Mk 14,18 A gdy siedzieli i jedli, rzekł Jezus, Prawdziwie mowię wam, iż jeden z was wyda mię, ktory je ze mną.

Mk 14,25 Prawdziwie mowię wam, nie będę dálej pił z owocu winnego, áż do onego niá gdy je nowe pić będę w krstwie Bożym.

Mk 14,37 I przyszedł i nálazł je śpiące, i rzekł piotrowi, Symonie śpisz? Nie mogłeś jednę godzinę czuć?

Mk 14,40 A wrociwszy się, nálazł je zásię śpiące, były bo oczy ich obciążone, ani wiedzieli co by mu odpowiedzieć:

Łk 1,59 I stáło się osmego dniá, przyszli obrzezáć otroczątko, i názywáli je imieniem ojcá jego zácháryjaszem.

Łk 1,62 Ukázowáli záś ojcu jego, jákoby je chciał názwáć.

Łk 2,9 I oto ánjoł Páński stanął przy nich, i sławá páńska wkoło oświeciłá je, i zlękli się stráchem wielkim.