Słowo: je (1556) 
Wystąpienia 61-80 z 157
Mk 6,29 To usłyszawszy zwolennicy jego, przyszli, i wzięli ciało jego, i położyli je w grobie.
Mk 6,33 I wiedzieli je tłuszcze odchodzące, i poználi wiele, i pieszo ze wszytkich miast zbieżeli sie tám, i uprzedzili je.
Mk 6,34 I wyszedwszy uźrzał tłuszczą wielką Jesus, i zmiłował sie nád nimi, ábowiem byli jáko owce nie májące pásterzá, i począł je uczyć wiela (rzeczy.)
Mk 6,36 Opuść je, áby szedwszy do bliższych wsi i miasteczek kupili sobie pokármow ktoreby jedli,
Mk 6,46 i gdy je rozpuścił, szedł ná gorę modlić sie.
Mk 6,48 I widząc je prácujące w płáwieniu, ábowiem był wiátr przeciwny im, i około czwartego czucia nocnego, przyszedł do nich chodząc po morzu, i chciał je przeminąć.
Mk 7,2 I gdy widzieli niektore z zwolennikow jego pospolitymi rękomá, to jest nie umytemi, jeść chleby, gánili je.
Mk 7,4 i z targu jeśli sie nie omyją nie jedzą, i innych wiele rzeczy jest, ktore dáne są im áby je chowáli, omywánie kielichow, i wiáderek, i státkow miedzianych, i łoż.
Mk 8,3 i jeśli bym je opuścił łácznemi, ustáną ná drodze. Bowiem niektorzy z nich z dáleká przyszli.
Mk 8,9 A było tych ktorzy jedli jákoby cztery tysiące, i rozpuścił je.
Mk 8,13 I opuściwszy je, wstąpił zásię w łodzią, odszedł zá morze.
Mk 9,2 I po sześci dniách wziął Jesus Piotrá, i Jákubá, i Janá, i wiodł je ná gorę wysoką osobliwie. I przemienił sie przed nimi.
Mk 9,7 I zstał sie jest obłok záćmiájący je. I przyszedł głos z obłoku, mowiąc. Ten jest syn moj majmilszy, słuchajcie jego.
Mk 9,36 I wziąwszy dziecię, postáwił je w pośrzodku ich. Ktore gdy obłápił, rzekł im.
Mk 9,47 I jeśli oko twe gorszy ciebie, wyrzuć je. Dobrze jest tobie, jednookim wnidź w krolestwo boże, niżli dwie oká májąc być wrzuconym w piekielny ogień,
Mk 10,1 I wstawszy zonąd przyszedł na granice żydostwá zá Jordanem. I zeszły sie zásię tłuszcze do niego, i jáko był zwykł zásię náuczał je.
Mk 10,6 Ale od początku stworzenia. Mężá á niewiastę uczynił je bog.
Mk 10,16 I obłápiájąc je, i wkłádájąc ręce ná nie, błogosłáwił je.
