Słowo: ten (1599) 
Wystąpienia 61-80 z 102
Mk 14,36 Abbá, Ojcze, wszytko tobie jest podobno, przenieś ode mnie ten kielich. Ale nie to co ja chcę, ále co ty.
Mk 14,44 A dał im był znák, który go wydał, mówiąc: którégokolwiek pocáłuję, ten jest, imajcie go, á wiedźcie ostrożnie.
Mk 14,58 Żeśmy my słyszeli jego mówiącégo: Ja rozwálę kościół ten ręką uczyniony, á zá trzy dni inny nie ręką uczyniony zbuduję.
Mk 14,69 A znowu gdy go ujźrzáłá służebnicá poczęłá mówić tym którzy około stali: Iż ten z onych jest.
Mk 15,39 A widząc Rotmistrz który stał przeciwko, iż ták wołájąc skonał, rzékł: prawdziwie człowiek ten był synem Bożym.
Łk 1,32 Ten będzie wielki, á będzie zwan synem najwysszégo: i da mu Pan Bóg stolicę Dawidá ojcá jego:
Łk 1,36 A oto Elżbietá krewná twojá, i oná poczęłá syná w stárości swéj: á ten miesiąc szósty jest onéj którą zową niepłodną:
Łk 2,2 Ten popis piérwszy, stał sie od starosty Sirijskiégo Cyryná.
Łk 2,12 A ten wam znák: znajdziecie niemówiątko uwinioné w pieluszki i położoné we żłobie.
Łk 2,25 A oto, był człowiek w Jeruzálem, którému imię Simeon: á ten człowiek spráwiedliwy i bogobojny, oczekawájący pociechy Izráelskiéj: á Duch święty był w nim.
Łk 2,34 I błogosłáwił im Simeon, i rzékł do Máryjéj mátki jego: Oto ten położon jest ná upadek, i ná powstánié wielu w Izráelu, i ná znák którému sprzeciwiáć sie będą,
Łk 3,16 Odpowiedział Jan mówiąc wszytkim: Jać was chrzczę wodą, áleć przydzie mocniejszy nád mię, którégo nie jestem godzien rozwiązáć rzemyká botów jego: ten was chrzcić będzie Duchem świętym , i ogniem.
Łk 3,23 A ten Jesus poczynał bydź jákoby we trzydziestu lat, jáko mniémano, syn Jozephá, który był Heli, który był Mátthát,
Łk 4,22 A wszyscy dawáli mu świádectwo: i dziwowáli sie wdzięcznym słowóm, któré pochodziły z ust jego: i mówili: Izaż ten nie jest syn Jozephów?
Łk 5,21 I poczęli myślić Doktorowie, i Fáryzeuszowie, mówiąc: któż jest ten co mówi bluźniérstwá? któż może odpuścić grzéchy, jedno sam Bóg?
Łk 7,27 Ten jest o którym nápisano jest: Oto posyłam ánjołá mego przed obliczem twoim: który zgotuje drógę twoję przed tobą.
Łk 7,39 A widząc Pháryzeusz który go był wezwał, rzékł sam w sobie, mówiąc: By ten był prorokiem, wżdyć by wiedział która i jáka jest niewiástá co sie go dotyka: bo jest grzésznicá.
Łk 7,43 A Symon odpowiedziawszy rzékł: Mniémam iż ten którému więcéj dárował. A on mu powiedział: Dobrześ rozsądził.
Łk 7,49 I poczęli którzy spół u stołu siedzieli mówić miedzy sobą: któż jest ten, który i grzéchy odpuszcza.
Łk 8,25 i rzékł im: Gdzież jest wiárá wászá? którzy zlęknąwszy sie, dziwowáli sie: mówiąc jeden do drugiégo: kto mniémasz jest ten, że i wiátróm, i morzu roskázuje, á słucháją go?
