Szesnastowieczne przekłady Ewangelii

Słowo: ten (1593)

Wystąpienia 61-80 z 200

Łk 2,12 A ten wam dáję znák: Znajdziecie niemowiątko uwinione w pieluszki, położone we żłobie.

Łk 2,25 A oto, był człowiek w Jerusálem, ktoremu imię Symeon: á ten był człowiek spráwiedliwy i bogobojny, oczekawájący pociechy Isráelskiej: á Duch święty był w nim.

Łk 2,34 I błogosłáwił im Symeon, i rzekł do Máryjej mátki jego: Oto ten położon jest ná upad, i ná powstánie wielu ich w Isráelu, i ná znák przeciw ktoremu mowić będą:

Łk 3,23 A ten to Jesus poczynał być jákoby we trzydziestu lat: będąc, jáko mnimano, synem Josephá, syná Helego,

Łk 4,22 A wszyscy dawáli mu świádectwo: i dziwowáli się onym wdzięcznym słowam, ktore pochodziły z ust jego: i mowili; Izaż ten nie jest syn Josephow?

Łk 5,21 I poczęli myślić Doktorowie i Pháryzeuszowie mowiąc: Ktoż jest ten co mowi bluźnierstwá? ktoż może odpuścić grzechy, jedno sam Bog?

Łk 7,39 A widząc Pháryzeusz ktory go był wezwał, rzekł sam w sobie, mowiąc: Być ten był prorokiem, wżdyćby wiedział ktora i jáka to jest niewiástá co się go dotyka: bo jest grzesznicá.

Łk 7,43 A Symon odpowiedziawszy rzekł: Mniemam iż ten ktoremu więcej odpuścił. A on mu powiedział; Dobrześ rozsądził.

Łk 7,49 I poczęli społem siedzący mowić miedzy sobą: Ktoż jest ten ktory i grzechy odpuszcza.

Łk 8,5 Wyszedł ten ktory sieje, siać nasienie swoje. A gdy siał, jedno upádło podle drogi, i podeptano jest, á ptacy powietrzni pozobáli je.

Łk 8,25 I rzekł im: Gdzież jest wiárá wászá? ktorzy zlęknąwszy się, dziwowáli się, mowiąc jeden do drugiego: Ktoż wżdy jest ten, że i wiátrom i morzu rozkázuje, á słucháją go?

Łk 8,28 Ten gdy ujźrzał Jesusá, upadł przed nim: I záwoławszy wielkim głosem, mowił: Co ty ze mną masz Jesusie Synu Bogá nawyższego? proszę cię nie męcz mię.

Łk 8,41 A oto przyszedł mąż imieniem Jáir: á ten był przełożonym bożnice: i padszy do nog Jesusowych, prosił go áby wszedł w dom jego:

Łk 9,9 I mowił Herod: Janáciem ja ściął: Ale kto wżdy ten jest o ktorym ja tákowe rzeczy słyszę? i żądał go widzieć.

Łk 9,13 I rzekł do nich: Dajcie im wy jeść. A oni powiedzieli: Nie mamy więcej tylko pięcioro chlebá, á dwie rybie: chybábyśmy szedszy kupili pokármow ná ten lud wszytek.

Łk 9,24 Bo kto by chciał duszę swoję záchowáć, stráci ją: Bo kto by strácił duszę swą dla mnie: ten ją záchowa.

Łk 9,35 I głos był z obłoku mowiący: Ten jest Syn moj miły: jegoż słuchajcie.

Łk 11,23 Ktoć nie jest ze mną, przeciw mnie jest: á kto nie zgromadza ze mną, ten rozprasza.

Łk 11,29 A gdy się rzesze nábieráło, począł mowić: Ten narod, jest narod złościwy: żąda znáku, á znák mu nie będzie dan tylko znák Jonaszá proroká.

Łk 11,40 Szaleni, izaż ten ktory uczynił to co jest z wierzchu, nie uczynił też tego co jest i wewnątrz?