Słowo: ten (1577) 
Wystąpienia 61-80 z 228
Mk 9,7 I stał się obłok ktory je zásłonił, i przyszedł głos z obłoku mowiąc, Ten jest syn moj namilszy, jegoż słuchajćie.
Mk 9,29 I rzekł im, Ten rodzaj żadnym sposobem wyniść nie może, jedno zá modlitwą i postem.
Mk 12,7 [A oni oracze rzekli miedzy sobą,] iż ći ten jest dziedzic: podzćiesz zábijmy go, á násze będzie dziedzictwo.
Mk 12,10 I pismá tego nie czytáliśćie? kámień ktory odrzućili budujący, ten się stał głową węgłową:
Mk 13,13 I będziećie u wszytkich w nienawiśći dla imieniá me. Lecz kto dotrwa do końcá, ten będzie záchowan.
Mk 13,15 Ten zásię ktory będzie ná dáchu, niech nie schodzi do domu, áni wchodzi áby miał co wźiąć z domu swego.
Mk 13,30 Amen powiedam wam, żeć nie przeminie ten rodzaj áż się wszytko to stánie.
Mk 14,36 I mowił, Abbá Ojcze, wszytko tobie podobno, przenieś odemnie ten kubek: [wszákże nie to co ja chce, ále co ty.]
Mk 14,44 A dał im był hásło ten ktory go wydał mowiąc, krorego kolwiek pocáłuje, tenći jest: imajćież go á wiedzćie bespiecznie.
Mk 14,58 Ześmy my słyszeli jego mowiącego, że ja rozwále kośćioł ten ktory jest rękámi uczyniony, á zá trzy dni inny nie ręką uczyniony zbuduję.
Mk 14,69 A służebnicá ujzrzawszy go zásię poczęłá mowić tym ktorzy stali, iż ten z onych jest.
Mk 15,39 A widząc Setnik ktory stał przećiwko niemu iż ták z wołánim wytchnął, rzekł, záprawdę człowiek ten był Syn Boży.
Łk 1,32 Ten będzie wielki, á będzie zwan synem najwyższego i da mu Pan Bog stolicę Dawidá ojcá jego.
Łk 1,36 A oto Elżbietá krewna twa, i oná poczęłá syná w stárości swej: á ten jest miesiąc szosty onej ktorą názwano niepłodną.
Łk 2,2 (Ten popis, pierwszy był zá Stárosty Syryjskiego Kyreniuszá.)
Łk 2,12 A ten znák wam opowiedam, znajdziecie niemowiątko uwinione w pieluszki, leżące w żłobie.
Łk 2,25 A oto był człowiek w Jeruzálem, ktoremu imię Symeon, á ten był człowiek spráwiedliwy i bogobojny, oczekawájąc pociechy Izráelskiej: á Duch świętej był ná nim.
Łk 2,34 I błogosłáwił [im] Symeon, i mowił do Máryi mátki jego, Oto ten położon jest ná upad i ná powstánie wielu ich w Izráelu, i ná znák przeciw ktoremu mowić będą.
Łk 3,16 Odpowiedział Jan mowiąc wszytkim, Jać was ponurzam w wodzie: lecz idzie mocniejszy nád mię, ktorego ja nie jestem godzien rozwiązáć rzemyká u botow jego: ten was nurzáć będzie duchem świętym i ogniem.
Łk 4,22 A wszyscy dawáli mu świádectwo i dziwowáli się onym wdzięcznym powieściam, ktore pochodziły z ust jego, i mowili, izaż ten nie jest syn Jozefow?
