Słowo: ten (1570) 
Wystąpienia 61-80 z 188
Mk 12,7 Oni záś robotnicy rzekli miedzy sobą, Ten jest dziedzic, przydźcie zábijmy go, á násze będzie dziedzictwo.
Mk 12,10 I nie czytáliście pisma tego, ktory kámień odrzucili budujący, ten się stał głową (u) węgłá?
Mk 12,21 I drugi wziął ją, i umárł, lecz áni ten zostáwił nasienia, i trzeci także:
Mk 13,13 I będziecie u wszech mierzionymi dla imienia mego, kto záś wytrwa do końca, ten będzie záchowan.
Mk 13,30 Prawdziwie mowię wam, iż nie przeminie ten rod, áż wszytko to będzie.
Mk 14,21 Aczci syn człowieczy idzie jáko o nim jest nápisano, Ale biádá człowiekowi onemu, przez ktorego syn człowieczy będzie wydan, dobrze było jemu, by się był człowiek ten nie národził.
Mk 14,44 A ten co go wydał, dał im był hasło, mowiąc, ktoregokolwiek pocáłuję, ten jest, imajcie go, á wiećcie opátrznie.
Mk 14,58 My słyszeliśmy go mowiąc iż ja rozwálę kościoł ten ręką uczyniony, á przez trzy dni, inny nie ręką uczyniony zbuduję.
Mk 14,69 I służebnicá widząc go, zásię poczęłá mowić stojącym, iż ten z onych jest:
Mk 15,39 Ujrzawszy setnik, ktory stał náprzeciw jemu, iż ták wołájąc wypuścił duchá, rzekł, prawdziwie człowiek ten syn Boży był.
Łk 1,17 I ten w przod pojdzie przed nim, w duchu i mocy Helijaszá, náwrácáć serc ojcow ku dzieciam, á uporne w mądrości spráwiedliwych, nágotowáć Pánu lud przypráwny.
Łk 1,32 Ten będzie wielki, i synem najwyszszego názwan będzie. I da jemu Pan Bog stolicę Dawidá ojcá jego.
Łk 1,36 I oto Elizábetá przyrodna twojá, i tá poczęłá syná w stárości swej, i ten miesiąc szosty jest jej, którą zową niepłodna,
Łk 2,2 Ten popis pierwszy był zá stárosty Syrskiego Kirynija.
Łk 2,25 I oto był człowiek w Jerozolimie, ktoremu imię Symeon, á człowiek ten spráwiedliwy i bogobojny, oczekáwájący pociechy Izráelowej i duch święty był ná nim.
Łk 2,28 I ten go wziął ná łokcie swoje i błogosłáwił Bogá.
Łk 2,33 I był ociec i matká jego dziwujący się nád tymi (słowy) co mowiono o nim. I błogosłáwił im Symeon i rzekł ku Máryi mátce jego: Oto ten położon jest ná upadek, i (na) powstánie mnogich w Izráelu, i ná známię (ktoremu) przeciw rzeczono.
Łk 3,16 Odpowiedział Johan wszem mowiąc: Jać was jednák wodą krzczę, przyjdzie zaś mocniejszy niżeli ja, ktorego nie jestem godzien rozwięzáć rzemyká botow jego: Ten was okrzci duchem świętym i ogniem.
Łk 4,22 I wszyscy poświadczáli jemu i dziwowáli się słowam wdzięcznym wychodzącym z ust jego. I mowili: Nie ten li jest syn Jozefow?
